قال الامام الرّضا - علیه السلام - : لا یَتُـمُ عَقلُ اَمـرء مُسلِـم حَتـى تَکونُ فیهِ عَشَر خَصـال : اَلخِیــرُ مِنـهُ مَـامــولِ. وَ الشَرِ مِنـهُ مَـامــولِ. یَستَکثِرُ قَلیلَ الخِیر مِن غَیره, وَ یَستَقِل کَثیر الخِیر مـِن نَفسِه. لا یَسامُ مِن طَلَبِ الخـَوائِجٌ اِلَیه, وَ لا یَمِلٌ مِـن طَلَبِ العِلـم طول دَهره. اَلفَقرِفِى اللهِ اُحِبٌ اِلُیه مِنَ الغَنىٌ وَ الذِلُ فى الله اُحِبٌ اِلَیه مِـن العِزِ فى عَدُوه. وَ الخَمـولٌ اَشهى اِلَیه مِن الشَهره.ثـُم قال (ع) العاشِره وَ ما العاشِره؟ قیل له: ما هى؟ قال(ع): لایرى اَحداً اِلا قال: ُهوَ خَیرٌ مِنى وَ اتَقى.
امام رضا –علیه السلام – فرمودند: عقل شخص مسلمـان تمـام نیست, مگر ایـن که ده خصلت را دارا بـاشـد: 1ـ از او امید خیر باشد.
2ـ از بدى او در امان باشند. 3ـ خیر اندک دیگرى را بسیار شمارد. 4ـ خیر بسیار خود را اندک شمارد.
5ـ هـر چه حـاجت از او خـواهنـد دلتنگ نشـود. 6ـ در عمر خود از دانش طلبى خسته نشود.
7ـ فقـر در راه خـدایـش از تـوانگـرى محبـوبتـر بـاشــد.8ـ خـوارى در راه خـدایـش از عزت بـا دشمنـش محبـوبتـر بـاشــد. 9ـ گمنـامـى را از پـر نـامـى خـواهـانتـر بـاشـد. 10ـ سپس فـرمـود: دهمى چیست و چیست دهمى ؟ به او گفته شـد: چیست؟ فـرمـود: احـدى را ننگـرد جز ایـن که بگـویـد او از مـن بهتـر و پـرهیز کـارتــر است.
تحف العقول؛ ص443
