نکته ای از قرآن؛ تقواى بدن
۱۳۹۴-۰۸-۳۰
اگر تقوى به دل نرسد اسم خدا که برده مى شود با حرفهاى معصومى برایش یکسان است .

به گزارش سرویس دینی جام نیوز، تقواى گاهى در بدن و اعضاء و جوارح است . و باصطلاح تقواى جوارحى گفته مى شود و گاهى تقوا، تقواى قلب و دل است که اهمیت براى تقواى قلب و دل بیشتر است وگرنه تقواى جوارحى ، عارضى و در خطر است و قیمتش نسبت به تقواى دل کم است ، تقواى خارجى مثل اغلب مردم در اثر اینکه پدر و مادرش به او فهمانده بودند ماه رمضان روزه واجب است ، اگر روزه نگرفتى و عمدا خوردى روزى شصت روز باید روزه بگیرى اگر علنا آشکارا جلو روى مردم خوردى ، دفعه اول بیست تازیانه ، دفعه دوم پنجاه تا و دفعه سوم یا دفعه چهارم حکمش کشته شدن است . حالا اجراء مى شود یا نه ؟

در آخرتش جهنم است این قدر پدر و مادر به بچه گفتند: که فهمید روزه ماه مبارک بزرگ است ، لذا اول ماه رمضان که مى شود روزه مى گیرد شنیده هر کس نماز نخواند کافر از دنیا مى رود، هر که نماز نخواند، شفاعت محمد وال محمد (ص) به او نمى رسد، هر که نماز نخواند به آتش مى سوزد، قرآن فرمود: ما سَلَکَکُمْ فِى سُقَر قالُو اَلَمْنَکُ مِنَ المُصَلّین چطور شد شما را در آتش آوردند مى گویند ما تارک الصلوة بودیم .

خلاصه از این حرفهاى تکان دهنده پاى منبر شنیده از پدرش شنیده از قرآن شنیده پس نماز مى خواند اینها تقواى جارحه اى و بدنى و اعضائى است تقواى دل آن است که در نفس او فهمى پیدا گردد خدا فهم بدهد فهم خداشناسى فهم مقام آدمیت چند سالى بگذرد و به فضل خدا نورى در دل روشن شود که خداى را به عظمت بشناسد این تقواى دل است عظمت خدا را بشناسد بطورى که دلش لرزان شود اِنَّما الْمُؤ مِنُونَ الّذینَ اِذا ذُکِرَ اللّه وَجَلْت قُلُوبُهم اسم خدا را که مى شنود مى لرزد تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُود وَ الّذینَ یَخْشُونَ رَبِّهم اگر تقوى به دل نرسد اسم خدا که برده مى شود با حرفهاى معصومى برایش یکسان است .

زبدة القصص/تفسیر سوره حجرات : ص 44 .

http://chenaran.salehin.ir
برچسب‌ها:
افزودن دیدگاه جدید:

متن ساده

HTML محدود

Image CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید