امام(ع) در سفارش خود به جابربن یزید جعفی فرمودند:

ای جابر در ارتباط با مردم پنج نکته زیر را آویزه گوش کن و آنها را غنیمت شمار .
1) اگر به تو ستم کردند، تو به آنها ستم مکن.
2) اگر درباره تو خیانت کردند، تو نسبت به آنان خیانت نکن.
3) اگر دروغ گفتند، تو به آنان دروغ نگو.
4) اگر از تو تعریف و تمجید نمودند، شاد و مسرور نشو.
5) اگر تو را سرزنش و نکوهش کرده و بدگویی از تو کردند، تو بد نگو و ناراحت مباش. زیرا ملامت و بدیهایی که مردم نسبت به تو می گویند از دو حال خارج نیست:
1) یا آن عیبها واقعا در تو هست، در این صورت خوب فکر کن که از چشم خدا افتادن بسیار سخت تر از این است که از چشم مردم بیفتی. تلاش کن زشتی ها را از خود دورسازی.
2) یا آن عیبها واقعا در تو نیست، در این صورت بدون تحمل زحمتی، ثواب بسیاری را برای خود اندوخته ای.
امام(ع) در ادامه می فرمایند:
ای جابر! تو دوست و پیرو ما نیستی مگر آنگاه که اگر همه شهروندان برضد تو همداستان شوند و بگویند: تو مرد بدی هستی، این سخن تو را اندوهگین نسازد و اگر بگویند: تو مرد خوبی هستی، این سخن شادمانت نگرداند. بلکه خود را با قرآن مطابقت بده، اگر پوینده راه آن بودی و به آنچه به بی اعتنایی بدان فرا خوانده است بی اعتنا بودی و به آنچه بدان ترغیب کرده است راغب بودی، پس پایداری کن و خوشحال باش. زیرا که آنچه درباره تو گفته شده به تو زیانی نرساند و اما اگر از قرآن جدا و دور بودی، چرا باید فریب حرفهای مردم را بخوری.

منبع :تحف العقول ص 291-292

تنظیم متن: نسرین کمالی پور