" اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و سر مستودع فیها به عدد ما احاط به علمک "


رفتار حضرت زهراء سلام الله علیها با پدر بزرگوارشان (صلوات الله علیه و آله)






ادب حضرت زهرا (سلام الله علیها) نسبت به پدر بزرگوارشان






یکى از آداب و رسوم زمان پیشین این بود که یکدیگر را به اسم کوچک صدا میکردند، و این نوع خطاب نسبت به بعضی ها خلاف ادب بود، مخصوصا حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله و سلم) که از مقام والا و احترام خاصّى برخوردار بود نمی باید مثل سایر افراد مخاطب قرار گیرد.


لذا خداوند متعال در این رابطه آیه اى نازل فرمود که مسلمین موظّف و مکلّف شدند آن حضرت را رسول اللَّه (صلی الله علیه وآله و سلم) خطاب کنند.
در این میان حضرت فاطمه(سلام الله علیها)هم می خواست به این برنامه عمل کند، رسول اکرم (صلی الله علیه وآله و سلم) از او خواست که به پدر، «پدر» بگوید، حدیثى که می خوانید در همین رابطه است:


عن الصادق (علیه السلام) قالت فاطمه (سلام الله علیها): لما نزلت: {لا تجعلوا دعاء الرّسول بینکم کدعاء بعضکم بعضاً }[1]
« هبت رسولاللَّه (صلی الله علیه وآله و سلم) ان اقول له: یا ابه فکنت اقول: یا رسول اللَّه فاعرض عنى مرّه او اثنتین او ثلاثا، ثم اقبل على فقال: یا فاطمه انها لم تنزل فیک و لا فى اهلک و لا فى نسلک، انت منّى و انا منک.
انما نزلت فى اهل الجفاء والغلظه من قریش اصحاب البذخ والکبر، قولى: یا ابه، فانها احیى للقلب و ارضى للرّب.»


از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که حضرت فاطمه (سلام الله علیها)فرمود: وقتى که آیه ى{لا تجعلوا دعاء الرسول بینکم کدعاء بعضکم بعضاً} یعنى پیغمبر (صلی الله علیه وآله و سلم) را مثل یکدیگر صدا نزنید نازل شد، من هم ترسیدم از اینکه به آن حضرت (اى پدر) بگویم. لذا آن حضرت را یا رسول اللَّه می گفتم. حضرت فرمود: اى فاطمه (سلام الله علیها) این آیه درباره ى تو و خانواده ات و نسلت نازل نشده، تو از منى و من از تو هستم، بلکه درباره ى جفاکاران و درشتخویان از قریش و گردنکشان و اهل کبر و غرور نازل شد، شما: (اى پدر) بگو که قلبم را زنده می کند و خدا را خشنود می نماید.[2]


حضرت زهرا (سلام الله علیها)شبیه ترین فرد به پیامبر در نشستن و برخاستن


فاطمه (سلام الله علیها)تشبه رسول اللَّه (صلی الله علیه وآله و سلم)فى قیامها و قعودها[3]
« عن عائشه ام المؤمنین، قالت: ما رایت احدا اشبه سمتا و خدیا برسول اللَّه فى قیامها و قعودها من فاطمه بنت رسول اللَّه (صلی الله علیه وآله و سلم)
قالت: و کانت اذا دخلت على النّبى (صلی الله علیه وآله و سلم)قام الیها فقبّلها و اجلسها فى مجلسه، و کان النبى (صلی الله علیه وآله و سلم) اذا دخل علیها قامت من مجلسها فقبلته و اجلسته فى مجلسها.
فلما مرض النّبى (صلی الله علیه وآله و سلم)، دخلت فاطمه فاکبت علیه فقبّلته، ثم رفعت راسها فبکت ثم اکبت علیه، ثم رفعت راسها فضحکت فقلت: ان کنت لاظن ان هذه من اعقل نسائنا فاذا هى من النساء، فلما توفى النبى (صلی الله علیه وآله و سلم) ، قلت لها: ارایت حین اکببت علیه فرفعت راسک فضحکت، ما حملک ذلک؟!
قالت: انى اذا لبذره اخبرنى انى اسرع اهله لحوقا به فذلک حین ضحکت.»


فاطمه (سلام الله علیها)در قیام و قعودش شبیه پیامبر (صلی الله علیه وآله و سلم) است...


از عایشه نقل شده است که گفت:
کسى را شبیه تر از فاطمه (سلام الله علیها)به رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلم)از نظر رفتار و روش فردى در قیام و قعود ندیدم.[4]
هنگامى که فاطمه (سلام الله علیها)بر پیامبر (صلی الله علیه وآله و سلم)وارد می شد، پیامبر (صلی الله علیه وآله و سلم)پیش پاى او قیام می کرد و او را می بوسید و در جاى خود می نشاند و متقابلا هنگامى که پیامبر (صلی الله علیه وآله و سلم) بر فاطمه (سلام الله علیها) وارد می شد، فاطمه (سلام الله علیها)پیش پاى پدر قیام کرده او را می بوسید و در جاى خود می نشاند.
چون پیامبر (صلی الله علیه وآله و سلم)مریض شد، فاطمه (سلام الله علیها)وارد شد و خودش را به روى پدر افکند و او را بوسید، بعد سرش را بلند کرد، و گریه کرد، دوباره خودش را به روى پدر افکند، بعد سرش را بلند کرد، و خندید.


گفتم: گمان می کردم که او (فاطمه ) (سلام الله علیها)داناترین زنان ما است، در حالى که او هم زنى از زنهاست.
چون پیامبر (صلی الله علیه وآله و سلم) وفات یافت به او گفتم:
هنگامى که خودت را به روى رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلم)افکندى، سپس سرت را بلند کردى و خندیدى چه شد؟ چرا خندیدى؟!
حضرت فاطمه (سلام الله علیها)فرمود:
من در آن هنگام مانند کسى بودم که هستی اش را از دست داده است. پیامبر (صلی الله علیه وآله و سلم)به من خبر داد نزدیکترین کس که به او ملحق می شود من هستم، در این هنگام خندیدم.


ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم

مامور برای خدمت زهرائیم


روزی که تمام خلق حیران هستند

ما منتظر شفاعت زهرائیم . . .

(یا زهرا)

ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد.






[1]- نور / 63
[2]- بحار الانوار ج 43 ص 99
[3]- مناقب ابن ابی طالب ج3 ص 362
[4]- بحار الانوار ج43 ص 24، اعیان الشیعه ج1 ص 30