علی ابن حسین علیهما السلام فرموده است:
خداوند به موسی وحی فرمود: مرا در نظر بندگانم دوست بشناسان و کاری بکن که من هم مخلوقات خودم را دوست بدارم.
موسی عرض کرد: خداوندا، این کار را چگونه انجام بدهم؟
خداوند فرمود: نعمتها و احسانهای مرا برای آنان بیان کن تا مرا دوست بدارند. اگر تو بنده ای را که از در من روگردان شده به سویم برگردانی و گمراهی را به آستانه ام عودت بدهی، برای تو بیش از یک سال عبادت ثواب دارد، که روزهایش را روزه گرفته باشی و شبهایش را نماز شب خوانده باشی.
موسی عرض کرد: خداوندا، این بنده کیست؟
خداوند فرمود: بنده گنهکار متمرد می باشد.
موسی دوباره عرض کرد: بنده گمراه کدام است؟
خداوند فرمود: کسی که امام زمان خود را نشناسد و کسی که جاهل به شریعت و دین او باشد، با این که به آن شریعت معتقد است ولی به خداوندش عبادت نمی کند تا به رضای او دست یابد.
منبع : کلیات حدیث قدسی(ترجمه الجواهر السنیة فی الأحادیث القدسیة)، ص: 157

http://www.hawzah.net/fa/goharenab/View/