هنگامی که جبرئیل علیه‏السلام برای گفتن تهنیت و شادباش تولد خدمت امام حسین علیه‏السلام آمد، در بین راه فرشته‏ای را دید که ناله و فریاد می‏کند.

به گزارش خبرنگار خیمه گاه، هنگامی که جبرئیل علیه‏السلام برای گفتن تهنیت و شادباش تولد خدمت امام حسین علیه‏السلام آمد، در بین راه فرشته‏ای را دید که ناله و فریاد می‏کند، جبرئیل نزدیک آن ملک که فطرس نام داشت آمد، جبرئیل علیه‏السلام از او پرسید ای فطرس! برای چه این طور مینالی؟

فطرس گفت: ای جبرئیل علیه‏السلام! حق تعالی مرا به کاری امر کرد؛ ولی من سرپیچی کردم و این طور پر و بالم سوخت. فطرس ملک به جبرئیل گفت: شما کجا می‏روی؟ جبرئیل علیه‏السلام گفت: من خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله می‏روم.

فطرس ناله‏ای کرد و گفت: اگر امکان دارد مرا هم با خود ببر تا شاید آن حضرت در حق من دعا کند تا پر و بالم به حالت اول بازگردد. آن گاه جبرئیل علیه‏السلام و فطرس ملک خدمت آن حضرت رسیدند، در آن لحظه امام حسین علیه‏السلام در کنار پیامبر صلی الله علیه و آله بود، حضرت فرمودند:ای فطرس! جلو بیا و خود را بر بدن حسین علیه‏السلام بمال، فطرس نیز بدن خود را به بدن آقا امام حسین علیه‏السلام مالید و در همان لحظه پر و بال فطرس ملک باز شد و پرواز کرد و به مقام و مکان خود مراجعت کرد، مدتی نگذشته بود که واقعه کربلا پیش آمد و حضرت امام حسین علیه‏السلام در سرزمین کربلا به شهادت رسیدند.

فطرس ملک از واقعه کربلا اطلاع پیدا کرد و گفت: الهی! کاش من خبردار می‏شدم و با دوستان خود می‏آمدم و با دشمنان امام حسین علیه‏السلام می‏جنگیدم، ندا آمد که با هفتاد هزار فرشته که تابع تو هستند بروید و بر سر قبر مطهر آن حضرت آماده شوید و در سوگ و مصیبت آن حضرت گریه کنید.

سپس فطرس ملک با دوستان خود در سرزمین کربلا فرود آمد و به آن چه خداوند به او امر فرموده بود تا روز قیامت مشغول شدند.

( تحفةالمجالس. )

http://www.yjc.ir/fa/news