حلول ماه شعبان، ماه میلاد بزرگ اختران تابان آسمان امامت و ولایت مبارک باد

پنجم شعبان- ولادت حضرت علی بن الحسین(ع)، امام زین‏ العابدین (ع)


علی بن الحسین(ع)، چهارمین امام شیعیان، در پنجم شعبان سال 38‏(ه.ق) متولد شد. شهرت آن بزرگوار به دو لقب «زین‏ العابدین و سجاد» به علت عبادت بسیار و سجده ‏های مکرر ایشان است. یکی دیگر از دلایل شهرت و محبوبیت آن حضرت نزد مردم، انتشار جملات زیبا و گهربار در قالب دعا بود که همگان را به خود جذب می ‏نمود. این دعاها در کتابی به نام «صحیفه سجادیه» که به آن «زبور‏آل‏ محمد» نیز می‏ گویند، گردآوری شده و مشتمل بر دقیق‏ ترین مسائل توحیدی، عبادی، اجتماعی و اخلاقی می‏ باشد.

سعید بن مسیب، از محدثین مشهور، درباره امام می‏ گوید: «هیچ کس را پارساتر و باتقواتر از علی بن حسین ندیدم.» ابن ابی الحدید درباره امام سجاد می‏ نویسد: «آن حضرت را که اهل سجده بود و آثار آن بر پیشانیش آشکار بود، «ذوالثفنات» می‏ گفتند.» لازم به یادآوری است که ذوالثفنات به معنای «پیشانی پینه بسته» می‏ باشد. همچنین آورده ‏اند که آن حضرت وقتی وضو می‏ گرفت، رنگ چهره ‏اش دگرگون می‏ شد، و چون علت را می‏ پرسیدند می‏ فرمود: «آیا می‏‎ دانید که در برابر چه کسی می‏ خواهم بایستم؟» و نیز گفته شده است که در وقت نماز چهره مبارکش دگرگون می ‏شد و رعشه بر اندامش می‏ افتاد، و می‏ فرمود: « این از آن روست که می‏ خواهم در حضور آن پادشاه بزرگ بایستم.» امام در صدقه دادن و رسیدگی به محرومین نیز زبانزد بود و پس از شهادت ایشان معلوم گردید که هزینه زندگی صد خانواده از صدقات ایشان تامین می‏ شده است.



منبع: زیور صالحان در کلام دیگران: زندگی و سیره امام سجاد علیه‌السلام/ حبیب‌الله تقیان.- قم: حسین علیهماالسلام، ‎۱۳۸۹.