حضرت ام البنین (س) که بود؟

نامش فاطمه و دختر حزام بن خالد و همسر علی علیه السلام است.
زنی عالم و فاضل و عارف به عظمت اهل بیت و در دوستی ایشان دارای اخلاص بود . در قدرت ایمان و استقامت وی همین بس است که پس از شهادت چهار فرزندش در کربلا هر کس خبر مرگ فرزندانش را به او می داد می پرسید : اول مرا از حال حسین مطلع کنید . وقتی که خبر شهادت آنها را به وی می دادند به ترتیب نام آنها را بردند تا به عباس رسیدند . به گوینده این خبر گفت : رگهای قلبم را پاره کردی در زیر آسمان چهار فرزند ناکام داشتم و همه را فدای حسین کردم . دوست می داشت حسین سالم مانده و فرزندانش در راه حسین قربانی می شدند این علاقه قلبی او بحسین گواه خلوص ایمان و عقیده اوست . پس از این فاجعه عظیم ، مجلس سوگواری بر پا می کرد ، تا از این طریق راه شهدای کربلا را زنده نگهدارد و همه زنان بنی هاشم در آن مجلس شرکت می جستند و بیاد شهدای کربلا اشک می ریختند . او در مرثیه جوانان از دست رفته اش اشعار جان سوزی دارد ، عبیدالله را که یادگار عباس بود بدوش می کشید و همه روزه بقبرستان بقیع می رفت و شور و غوغایی بپا می کرد . مردم مدینه اطراف او گرد می آمدند و با او همناله می شدند. ( حتی مروان بن حکم حاکم وقت مدینه نیز در میان ایشان بود و گریه می کرد ) می گفت : ای کسی که عباس را دیده ای که بر سپاهیان انبوه دشمن حمله ور می شد . و فرزندان حیدر ، همچون شیران دلاور پشت سر او بودند . شنیده ام که ضربتی بر سر فرزندم وارد و دستهایش قطع شد ، وای بر من شیر فرزندم بواسطه آن ضربت سرنگون گشت . اگر شمشیر بکف داشتی کسی را قدرت آن نبود که به تو نزدیک شود . و می گفت و ام البنین می خوانید زیرا مرا بیاد شیرهای دلاور می اندازید . مرا فرزندانی بود که بنام آنها خوانده می شدم لیکن امروز آنها را از دست داده ام . چهار فرزندی که همچون باز شکاری بودند و با تیغ ستم از پای در آمدند. با سلاحهای دشمن اندام آنها پاره پاره شد و در خاک و خون غلطیدند. کاش می دانستم آیا چنانکه می گویند عباس من با قطع شاهرگ از پای در آید و این است یک نمونه آموزنده فداکار و با اخلاص در میان زنان با فضیلت ...