ربیع الثانی میلاد حضرت عبدالعظیم حسنی


حضرت عبد العظیم حسنی (علیه السلام) کیست؟



بدالعظیم علیه السّلام فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه السّلام است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد .
پدرش عبدالله نام داشت و مادرش فاطمه دختر عقبه بن قیس .
ولادت با سعادت حضرت عبدالعظیم علیه السّلام در سال 173 هجری قمری در شهر مقدّس مدینه واقع شده است و مدّت 79 سال عمر با برکت او با دوران امامت چهار امام معصوم یعنی امام موسی کاظم علیه السّلام ، امام رضا علیه السّلام، امام محمّدتقی علیه السّلام و امام علیّ النّقی علیه السّلام مقارن بوده ، محضر مبارک امام رضا علیه السّلام ، امام محمّد تقی علیه السّلام و امام هادی علیه السّلام را درک کرده و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است .
این فرزند حضرت پیامبر صلّی الله علیه و آله وسلّم، از آنجا که از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه السّلام است به حسنی شهرت یافته است .
حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه السّلام از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمه معصومین علیهم السّلام و از چهره های بارز و محبوب و مورد اعتماد ، نزد اهل بیت عصمت علیهم السّلام و پیروان آنان بود و در مسایل دین آگاه و به معارف مذهبی و احکام قرآن ، شناخت و معرفتی وافر داشت .

روزشمار ماه ربیع الاول- 25 ماه

25 ربیع الاول



1. جنگ دومة الجندل

در این روز در سال پنجم هجرى در زمان پیامبر(صلى الله علیه وآله) غزوه دومة الجندل اتفاق افتاد.[1]در اراضى «دومة الجندل» گروهى از اشرار همدست شده و به کاروانها حمله مى کردند.

[1] . قلائد النحور: ج ربیع الاول ص 150.

پیامبر(صلى الله علیه وآله) سباع بن عرفطه غفارى را روز 25 ربیع الاول در مدینه به جاى خود قرار داد، و با هزار رزمجو بیرون آمدند تا به آن نواحى رسیدند. راهزنان چون متوجه آمدن آن حضرت شدند، فرار کردند. مسلمانان اموال آنان را برداشتند و در بیستم ربیع الثانى وارد مدینه شدند.[1]



عبدالرحمن بن ابى لیلى مى گوید: من با ابوموسى اشعرى از دومة الجندل عبور مى کردیم. ابوموسى به من گفت: زمانى که با پیامبر(صلى الله علیه وآله) به دومة الجندل رسیدیم آن حضرت به من فرمود: «در این مکان دو تن از بنى اسرائیل حکم به جور کردند، و به زودى در میان امت من دو تن در این مکان به جور حکم مى نمایند».



راوى مى گوید: ابوموسى و عمروعاص براى حکمیت در صفین به دومة الجندل رفتند و میان على بن ابى طالب(علیه السلام) و معاویه ملعون حکم کردند. بعد از ماجراى حکمین ابوموسى را ملاقات کردم و به او گفتم: «مگر تو نبودى که از پیامبر(صلى الله علیه وآله) چنین حدیثى را نقل کردى»؟! گفت: «والله المستعان»!![2]



2. صلح امام حسن(علیه السلام)

قرارداد امام حسن مجتبى(علیه السلام) با معاویه ملعون در 25 ربیع الاول بوده[3]، و بعضى در 26 این ماه نقل کرده اند[4]، که شامل موارد زیر بود:[5]



1 . به على(علیه السلام) دشنام ندهند.

2 . خون شیعیان محترم و محفوظ بماند، و حقوقشان پایمال نگردد.

3 . معاویه یک میلیون درهم بین یتیمان جنگ جمل و صفین تقسیم کند.

4 . امام(علیه السلام) معاویه را امیرالمؤمنین نخواند.

5 . معاویه باید بر اساس کتاب خدا و سنت پیامبر(صلى الله علیه وآله) عمل کند.

6 . معاویه پس از مرگ، خلافت را به دیگرى واگذار نکند.



معاویه این شرایط و شرایط دیگر مربوط به حفظ اسلام به ویژه شیعیان را پذیرفت و جنگ پایان یافت، اما آن ملعون به هیچیک از شروط این قرارداد عمل ننمود، بلکه خلاف تمام آنها عمل کرد.





[1] . قلائد النحور: ج ربیع الاول، ص 150.

[2] . وقایع الایام : ج ربیع الاول، ص 150.

[3] . تتمة المنتهى: ص 40 ـ 41 .

[4] . فیض العلام: ص 225. قلائد النحور: ج ربیع الاول، ص 155. مستدرک سفینة البحار: ج 5 ص 213.

[5] . ارشاد: ج 2 ص 14. مقاتل الطالبیین: ص 26. بحار الانوار: ج 44 ص 65 ، 3 ـ 2.

روزشمار ماه ربیع الاول- 22 و 23 ماه PDF چاپ نامه الکترونیک
نوشته شده توسط zebardast
چهارشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۰ ساعت ۰۵:۰۲
ادامه مطلب...

روزشمار ماه ربیع الاول- 16 و 17 PDF چاپ نامه الکترونیک
نوشته شده توسط zebardast
یکشنبه ۲۳ بهمن ۱۳۹۰ ساعت ۰۴:۳۰

16ربیع الاول

1. ورود اهل بیت امام حسین(علیه السلام) به شام

بنابر نقلى پس از گذشت 66 روز از روز عاشورا، اهل بیت امام حسین(علیهم السلام) وارد شام شدند.



17 ربیع الاول

1. ولادت پیامبر(صلى الله علیه وآله)

به اتفاق علماى شیعه، در این روز هنگام فجر روز جمعه در مکه معظمه ولادت با سعادت حضرت سید الانبیاء محمد مصطفى(صلى الله علیه وآله) واقع شده است. ولادت آن حضرت با سلطنت انوشیروان عادل مقارن بود و در آن سال اصحاب فیل هلاک شدند.[2]



نام آن حضرت محمد(صلى الله علیه وآله)، و کنیه ایشان ابوالقاسم است. نام پدر آن حضرت عبدالله، و نام مادر آن حضرت آمنه بنت وهب است.[3]

هنگام ولادت، نور از پیشانى آن حضرت لامع بود و بوى مشک از ایشان ساطع مى گشت. نورى در آن شب از طرف حجاز ساطع شد و در تمام عالم منتشر گردید. تخت پادشاهان سرنگون شد، و همه آنان در آن روز لال بودند و نمى توانستند سخن بگویند.

[1] . فیض العلام: ص 219.

[2] . کشف الغمة: ج 1 ص 14. اعلام الورى: ج 1 ص 42 . تهذیب: ج 6 ص 2. زاد المعاد: ص 345. توضیح المقاصد: ص 9. مصباح المتهجد: ص 733. العدد القویة: ص 110. مصارع الشهداء و مقاتل السعداء: ص 23. فیض العلام: ص 220. بحار الانوار: ج 17 ص 280، ج 55 ص 361، ج 95 ص 194.

[3] . اعلام الورى: ج 1 ص 33 ـ 44 . کشف الغمة: ج 1 ص 15. مسار الشیعة: ص 30.

ملائکه مقرب و ارواح اصفیاى پیامبران در هنگام ولادت آن حضرت حضور یافتند، و رضوان خازن بهشت با حوریان نازل شدند، و ابریقها و تشت ها از طلا و نقره و زمرد بهشت حاضر کردند و براى حضرت آمنه شربتها از بهشت آوردند که او آشامید. آن حضرت را بعد از ولادت به آبهاى بهشت غسل دادند و به عطرهاى فردوس معطر کردند.[1]