جواد بود و شه کشور امامت بود

یگانه در ثمین یم کرامت بود

به سرو گو نکند ناز پیش قامت او

که سرو قامت او غطبه قیامت بود

بیا قدم به رهش نه که اسوه دین است

درود باد بر او مظهر شجاعت بود

به غیر رسم و ره آن امام حق کی جست

هر آنکه در دو جهان طالب سلامت بود

جهاد و معرفت و عشق حق به هم آمیخت

همیشه در ره تقواش راست قامت بود

زنی که شهد شهادت به کام پاکش ریخت

اسیر رنج و پریشانی و عزامت بود

همان خلیفه ناحق که نام معتصم است

ز ظلم و جور مگر بهره جز ندامت بود

ایا امام به حق، قطب آسیای وجود

توئی که افصح ناس عاشق کلامت بود

در آن زمانه که مظلوم را پناه نبود

دل شکسته دلان، زنده پیامت بود

به من بگو که پس از ثامن ائمه دین

کدام نام بجویم که به ز نامت بود

سزد همی که ببالد به خود ز عز و شرف

هر آنکه ذره خاکی به زیر گامت بود

مرا به روز الست ای نگار شیفته دلان

ز عشق و مهر ولای تو یک علامت بود