حدائقُ الریحان فی فضائل القرآن و آداب تلاوته و طرف من أحکامه الفقهیّة
۱۳۹۴-۰۹-۲۸
حدائقُ الریحان فی فضائل القرآن و آداب تلاوته و طرف من أحکامه الفقهیّة/ بقلم: أحمد مختار رمزی/ طنجه؛ بیروت: دارالحدیث الکتانیة/ ‎ ۱۴۳۲ق = ‎۲۰۱۱م/ ‎۴۰۸ ص.

ح 699 ر 158/ 297

بقراءة القرآن تشرق القلوبُ بالنفحات، و بتدبره تستضیء النفوس بالإلهامات، و بتفهّم معانیه تتفجر فی الأفئدة ینابیع الحکمة و فصلُ الخطاب، و بتطیبقه و العمل به یحیا الإنسان متصلاً بالله، مکلوءاً بعنایته، محفوفاً برحماته، موصولاً بإمداداته.

النور ینبجس من خلال سُوَره و آیاته، و الملائکة تتنزل لسماعه، و المصابیحُ تتدلّی من السماء لسکینته و جلاله. أنس العارفون بتلاوته، و عکف الواصلون علی قراءته، و عرف العاشقون مقدار حلاوته.

و لمّا کان من الواجب علینا – معشرَ المسلمین – أن نقرأ القرآن غضّاً طریاً کما أنزل؛ یُسیل العبرات، و تخشع له القلوب، و تقشعرّ منه الجلود، کما قال ربنّا عزّ و جل: (و بالحق أنزلناه و بالحق نزل و ما أرسلناک إلا مبشراً و نذیرا)؛ فإن هذا لا یتأتّی للعبد إلا إذا تعلم آداب التلاوة و أتقن أحکام التجوید، لذلک جاء هذا الکتاب شارحاً و موضحاً لهذه الآداب و الأحکام، و منارة تکشف بعض جِنان و فضائل القرآن.
برچسب‌ها:
افزودن دیدگاه جدید:

متن ساده

HTML محدود

Image CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید