تراژدي مکبت/ ويليام شکسپير؛ گزارش منظوم به فارسي صالح حسيني.- تهران: نيلوفر، ۱۳۹۷.
شماره دیویی : ح ت / 7 33 م / 822
اکثر صاحبنظران بر این نظرند که در ادب غرب، تراژدی در دو دوران ساری و جاری بوده است: یونان باستان و رنسانس یا دوران معروف به کلاسی سیسم تراژدی در یونان باستان منظوم بوده است و کمدی منثور و این دو هرگز وارد عرصه یکدیگر نمی شده اند.
تاکنون سه ترجمه از تراژدی مکبت منتشر شده است : ترجمه عبد الرحیم احمدی ترجمه فرنگیس شادمان و ترجمه داریوش آشوری ترجمه عبد الرحیم احمدی یک امتیاز منحصر به فرد دارد که همانا ترجمه منظوم صحنه های مربوط به ورود سه خواهر سرنوشت و گفتار آنان است.
شکسپیر در مقام قیاس همچون حافظ است و آثارش از جمله سی و هفت نمایشنامه و پنجاه و چهار سونات با آنهمه رنگ وخیال، به تعبیر حافظ، سقف بلند ساده بسیار نقش است، یا به تعبیر شکسپیر شناسان بی هیچ تردیدی این رنگ وخیال در مکبت نظر گیرتر است و به همین سبب است که آن را شاعرانهترین اثر شکسپیر تلقی کردهاند و هر چند مصالح مکبت ماخوذ از وقایعنامه هالینشد است – مجموعه‌ای تاریخی که مصالح ده نمایشنامه را شکسپیر فراهم می سازد،
نمایشنامه هایی که در نسخه فولیو 1623 بخشی را با عنوان نمایشنامه های تاریخی در بر می گیرد مکبت عنوان تراژدی به خود می گیرد و در این نسخه به عنوان تراژدی به چاپ می رسد.
