«عبدالغنی خشه»، ادیب، زبان‌شناس و نشانه‌‌شناس الجزایری، گفت:من اگر فارسی بلد بودم، حتی یک صفحه از ادبیات غنی فارسی را کنار نمی‌گذاشتم.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، عبدالغنی خشه، استاد زبان و ادبیات عربی دانشگاه در الجزایر، است. این پژوهشگر در حوزه عرفان ایرانی- اسلامی، فعالیت می‌کند.
او معتقد است: ارتباط فرهنگی و ادبی بین دو کشور، تنها از طریق ترجمه و همت مترجمان مقدور است. آثار زیادی در ادبیات الجزایر برای ترجمه به فارسی وجود دارد و فکر می‌کنم در ایران نیز مورد استقبال قرار بگیرند.
وی تصریح کرد: من اگر فارسی بلد بودم، حتی یک صفحه از ادبیات غنی فارسی را کنار نمی‌گذاشتم و دوست داشتم تا می‌توانم از این گنجینه عظیم برای مخاطب‌های مشتاق ادبیات در کشورم به ارمغان ببرم. من به‌ویژه به آثار فریدالدین عطارنیشابوری، حکیم خیام و سهروردی علاقه‌مندم.
او همچنین درباره پدیده‌های نوظهوری چون کتاب الکترونیکی و کتاب آنلاین در افزایش سرانه مطالعه می‌گوید: خود من در مقطع فوق‌لیسانس واحد درسی را تحت عنوان «ادبیات تعاملی- ادبیات اینترنتی» آموزش می‌دهم. ما از اهمیت و روند گسترش این نوع تکنولوژی و شیوه‌های مدرن به خوبی آگاهیم. دانشجویان ما نیزاهتمام ویژه‌ای به این موضوع دارند. قابلیت‌ها و محاسن فضای مجازی در کشور ما نیز، همچون اقصی نقاط دنیا، مورد استقبال فراوانی قرارگرفته است. اما کتاب به شکل سنتی و به صورت کاغذی همیشه جایگاه خودش را دارد و به‌هیچ وجه نمی‌شود آن را کنار گذاشت.
