نقد و بررسی سیمای فردی و اجتماعی امام رضا(ع) در ادبیات محلی و فولکلور استان لرستان
استاد راهنما: مصطفی اولیایی
نگارش: ظاهره رحمتی فرد
دانشگاه آزاد ؛ واحد توسیرکان؛1391
شماره ثبت: 5834948
چکیده
با تحقیقاتی که در شعر شاعران استان لرستان به انجام رسیده می توان به نتایجی دست یافت که در ذیل به آنها می پردازیم:
ا- شخصیت فردی و اجتماعی امام رضا(ع) در شعر شاعران لرستانی تجلی یافته است.
2- از تعداد شاعران نام برده شده در پایان نامه تعداد مختصری از شعرا به ویژه گی فردی و اجتماعی امام اشاره کرده اند اما به تمام صفات فردی و اجتماعی حضرت اشاره نکرده اند.
3- شاعران این دوره حضرت را با القاب متفاوتی مورد خطاب قرار داده اند که بیشترین آن شامل شاه ،شاه خراسان،شاه غریبان،ضامن آهو و رضا می باشد.
4- صفاتی که شاعران در شعرشان به آنها اشاره کرده اند شامل لطلف و سخا ،عدالت،ضامن،شفیع،زهد،غریب نوازی، شجاعت،اخلاق نیکو و .... می باشد. صفاتی که در شعرشان بیشتر دیده می شود در باب بخشش و کرم ، پناهگاه،غریب می باشد.
5- در شعر شاعران لرستان از آرایه های بیانی و بدیعی به وفور استفاده شده است. و چون شاعران بیشتر به ظاهر اشعارشان دقت داشته اند نه درون مایه از آرایه های بدیعی نیز بیشتر استفاده کرده اند.
6- اشعار این دروه بیشتر غزلهایی است عاشقانه که در وصف امام رضا(عَ) سروده اند و به موضوع قوالب شعری نظیر مثنوی – دوبیتی و قطعه نیز استفاده کرده اند.
7- بیشتر اشعار در توصیف حرم و انگور و ضامن : آهو و کبوتر سروده شده اند و به موضوع شخصیت فردی و اجتماعی امام رضا(ع) در شعرهایشان زیاد توجه نشده است و بسیاری از کرامات و فضایل ایشان ناگفته مانده است و مهمترین دلیل آن عدم آگاهی شاعران جوان از سیره زندگی آن حضرت می باشد.
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود می باشد.
