این کتاب بر اساس طرح منسجم و سلسله مراتبی موضوعات برنامه ریزی زبان و با تمرکز ویژه بر مولفه نگرش زبانی، از طریق بازآیی مجموع مقالات نگارنده از سال 1383 تا 1386 در پنج فصل نگاشته شده است. در فصل اول، پس از معرفی برنامه ریزی زبان، اهداف و مراحل و انواع آن به اجمال و صرفا جهت تمهید مقدمات ورود به سایر مباحث مورد توجه قرار گرفته است. در بخش برنامه ریزی پیکره زبان به مصادیقی از آن مانند واژه گزینی، فرهنگ نویسی و دستور نویسی پرداخته شده است. در بخش واژه گزینی جایگاه واژه گزینی در کل ساختار برنامه ریزی زبان مشخص شده و جنبه های اجرایی برنامه ریزی زبان با توجه به فعالیتهای فرهنگستان زبان و ادب فارسی از آغاز تاکنون بررسی شده و در پایان این فصل برخی تجارب برنامه ریزی زبان در دو کشور ایران و ژاپن بررسی شده است. فصل دوم کتاب هویت و نگرش های زبانی ، فصل سوم نگرش‎های زبانی متولیان و مخاطبان برنامه‎ریزی زبان، فصل چهارم معرفی یکی از ایدئولوژی‎های برنامه‎ریزی زبان، فصل پنجم و آخرین فصل جمع‎بندی مطالب فصل‏های پیشین می باشد.