بررسی هفت وادی عرفان در منظومه های عطار
(الهی نامه, منطق الطیر و مصیبت نامه )
استاد راهنما: دکتر حسن بساک
نگارش: مریم رمضانیان
دانشگاه پیام نور ؛ بجنورد؛ 1388
شماره بازیابی: ر ن/667ع23/1فا8
چکیده
عرفان با همه پیچیدگی ها و ظرافت هایش از جهت گوناگون, همیشه مورد توجه شاعران و اندیشمندان بوده است.
در هیمن راستا بعضی از شاعران چون عطار, با نگاهی ظریف تر و ژرف تر, جهان بینی عرفانی را توسعه و تکامل بخشیده و به بیان راه های بسط عرفان اسلامی و اندیشه عرفانی پرداخته اند.
توشته حاضر, پژوهشی در شعر عطار است که به بررسی وادی های هفتگانه عرفان در سه منظومه الهی نامه, منطق الطیر و مصیبت نامه پرداخته است. در پایان هر بخش, اندیشه عطار پیرامون هفت وادی عرفان درسه مورد بحث , مقایسه شده است.
یافته ها نشان می دهد که نگاه یکسانی در موضوع وادی های عرفانی در سه اثر وجود دارد با این تفاوت که این اشتراکات در سه منظومه , گواه تکامل اندیشه عرفانی شاعر است که با پختگی و جزئی نگری اندیشه شاعر, شاهد تکامل عناصر ثابت از جمله سالک, سیرو سلوک و پیر, و عناصر متغیر از جمله وادی ها هستیم.
کلید واژه ها: عرفان, عطار, تصوف, وادی , مصیبت نامه , الهی نامه, منطق الطیر
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس موجود است.
