به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، نسخه چاپ سنگی شاهنامه فردوسی توسط یک فرد ایرانی به نام محمدباقر تاجر شیرازی در بمبئی به چاپ رسیده و محمد سعید رامپوری دیباچه نویس هندی در سال 1266هجری قمری تصحیح کرده است. طبق نوشته موجود در این کتاب تذهیب و رنگ آمیزی تصاویر را میرزا علی اکبر نقاش به عهده داشته است.
نفیس ترین نسخه چاپ سنگی شاهنامه فردوسی از جهت تصویرگری و رنگ آمیزی دارای ارزش و اهمیت است. این اثر 564 صفحه دارد و در مقدمه آن ابیاتی چون به نام خداوند جان و خرد/ کز این برتر اندیشه بر نگذرد به خط نستعلیق نوشته شده است.
در این اثر نفیس یادداشت هایی تحت عنوان «زایچه نامه» که شامل تاریخ تولد و مرگ می شود وجود دارد و می توان با استناد به این زایچه نامه‌ها تاریخچه حدودی چاپ نسخ چاپ سنگی را به دست آورد.
