این محله در مجاورت محله عیش آباد قرار دارد. از شمال به محله باغ مسجد و از جنوب به نواحی اطراف شهر یزد و زمینهای بایر، از شرق به عیش آباد و از غرب به آزادشهر( از محلات جدید التاسیس حدود سالهای 1350 ه.ش) محدود می شود.
نویسنده تاریخ یزد چندین بار از خیرآباد نام برده است. چنانکه ذیل احداثات خواجه کمال الدین ابوالمعالی ( قرن هشتم هجری) آورده است که وی قناتی از قریه فراشاه جاری نمود و آب  را داخل خیرآباد کرد. همچنین در جای دیگر به ذکر قنات دهوک مشهور به خیرآباد اشاره نموده است. بر اساس اظهارات معتمدین محلی، محله مذکور به مناسبت خوش آب و هوایی، سرسبزی و نعمت فراوان آن به خیرآباد اشتهار یافت و در دهه های اخیر به شهر یزد متصل شده است. با توجه به محدوده جغرافیایی محله و عناصر شاخص جهت تاریخ دقیق ساخت محله نیاز به مطالعات دقیقتری است.
مهمترین بنای تاریخی آن یعنی قلعه خیرآباد که امروزه به مجتمع ورزشی تبدیل گردیده است، از اهمیت بسزایی برخوردار بوده است. وجود دو فرهنگ و دین مختلف زرتشتی و مسلمان در این محله و همزیستی مسالمت آمیز آنها از دیگر شاخصه های این محله می باشد. شغل اکثر مردم محله در گذشته کشاورزی و دامداری بوده است که هنوز هم به مقدار کم وجود دارد. از عناصر شاخص این محله می توان به موارد زیر اشاره نمود:
1-قلعه خیرآباد
2-مسجد و حسینیه کلاهدوز
3- آب انبار کلاهدوز
4-آب انبار خیرآباد
5-مسجد چهارده معصوم
)محلات تاریخی شهر یزد/محمدحسن خادم زاده. تهران: سبحان نور، ۱۳۸۸. ص. ۱۱۴-۱۱۷).
مژگان روحانی (کتابدار کتابخانه وزیری).