چادر شب در گویش عامه یزد بدان " چادیشُو یا چاچشو" گفته می شود، پارچه ای چهارخانه در اندازه ها وکارکردهای گوناگون و با رنگ های متنوع و شاد است که در گذشته مردان و زنان شعرباف اغلب در کنار مشاغلی دیگر؛ از جمله کشاورزی و دامداری درکارگاه های خانگی و یا محلی داخل کوچه می بافتند. بافت چادرشب درگذشته در شهر یزد، اردکان و زارچ رواجی چشمگیرداشته است. این نوع بافت را می توان در دو نوع چادرشب " رختخواب پیچ " با طرح و نقشی زیبا و ظریف در اندازه ای بزرگ و دیگری ضخیم تر با نام " چادرشب بیابانی= شال صحرایی " معرفی کرد که موارد کاربردی آن بیشتر برای حمل علوفه و فرآورده های کشاورزی بوده است و بیشتر با نقش راه راه، در اندازه 90در90س بافته می شده و گاه به عنوان سفره نیزمورد استفاده قرار می گرفته است. ابعاد چادرشب " رختخواب پیچ " با طرح چهارخانه یا پیچازی ( شطرنجی) 200در 200س. م است و رنگ های آن شامل رنگی نیلی، قرمز، زرشکی، سبز، زرد، سورمه ای و مشکی است. درگذشته بهترین نوع چادرشب چادرشبی بوده است که هم زمینه و هم نقش آن از ابریشم بوده باشد که از این نوع چادرشب برای جهیزیه عروس استفاده می کرده اند.نوع ماده اولیه چادرشب بیشتر شامل نخ پنبه، نخ ویسکوز و مواد رنگی و نشاسته است. برای چادرشب رختخواب پیچی از نخ 30دولا ویسکوزجهت تار و در بعضی مواقع از نخ 20دولا ویسکوز استفاده می شود.و پود آن نخ نمره 12 یک لا ویسکوز تشکیل می دهد. برای بافت چادرشب صحرایی که بیشتر در کشاورزی استفاده می شود. نخ مورد مصرف در تار و پود آن به ترتیب یک لا پنبه ای و نخ 20دولا است.
دستگاه چادرشب چهار وردی است و عرض آنها اغلب 5/2 تا3 متر می باشد. به صورت سنتی چادرشب در بیشترمناطق ایران؛ از جمله در بخش های شمالی کشورمان و نیز دراستان یزد بافته می شده و امروزه بافت آن به شیوه سنتی کم و بیش رونق دارد.
در گذشته یکی از چادرشب های معروف یزد نوعی چادر زنان بود، با بافت ریز چهارخانه و رنگ های تیره، مشکی و بنفش که تقریبا در نیم قرن پیش چادر زنان مسلمان را تشکیل می داد. بعدها این نوع چادرشب مصرف سفره و دستمال پیدا کرد. 

(فرهنگ مشاغل استان یزد" پیشه های سنتی، هنرهاو صنایع دستی" صدیقه رمضانخانی، یزد: اندیشمندان یزد،1393. ص 88-87).
نگارش: رباب دشتی (کتابدار کتابخانه وزیری یزد).