زین الدّین یزدی: وی در روزگار شاه عباس اول می زیست، قرآنی رحلی مذهب به نسخ کتابت خطی خوش به جای نهاد.
مولانا قطب الدین محمّد یزدی: وی در یزد متولد شد و بنا به نوشتار مناقب هنروران، بیش از بیست سال از عمر خود را در بغداد گذراند. عالی افندی که خود در 994 ق / 1585 م دفترداری خزانه بغداد را برعهده داشت، قطب الدین را برای چندین ماه همنشین خود معرفی نموده و سبب وانگیزه نگارش اثرش را درخواست قطب الدّین برای تالیف رساله مختصری درمورد پنجاه تن از نسّاخان جهان نستعلیق نویسان می داند. این هنرمند نزد چهار استاد مطرح خوشنویسی یعنی مقصود علی ترک، معزّالدّین شاگرد میرهبه الله، مولانا مالک و میرحیدر نجّاری ، شاگردی نموده و بطورغیرمستقیم ازاساتیدی چون میر سیّد احمد مشهدی و میرعلی بهره مند بود. از حیث شیوه و سبک، قطب الدّین را می توان بیشتر شاگرد مولانا مالک دانست وازاو دو قطعه نستعلیق که دربغداد بین سالهای 988-978ق /1580-1570م به نگارش درآمده و پاره خطّی که در 992ق /1584م کتابت شده به یادگار مانده است.
مولانا ادهم: وی به ادهم کور شهرت داشت و در هندوستان با مولانا حیرتی هم وثاق بود. او در نگارش خطّ نستعلیق شهرت داشت.
محمّد بافقی: وی از خوشنویسان بافقی در سده دهم ق /16م بود که نسخه ای از کتاب " شرح هدایة الحکمه" تالیف قاضی میر حسین میبدی را به خطّ زیبای نستعلیق در959ق /1552م نگارش نموده واثراوهم اینک در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است.
عبدالله یزدی: از این خوشنویس که حدود قرن یازدهم ق / 17 م حیات داشت، ادعیه الاسبوع وزیری به قلم زر نسخ و با کتابتی خوش در کتابخانه سلطنتی موجود می باشد.
ابوالهادی یزدی: وی خواهر زاده ملک دیلمی خوشنویس بود در موسیقی و شعر دستی داشت . او مقارن تالیف تذکره مجمع الخواص (1016ق /1607م) حیات داشت و در مزار شاهزاده حسین قزوین مدفون می باشد.
طالعی یزدی: وی در دوران جلال الدّین محمّد اکبرشاه از یزد به هندوستان رفت و در اکبرآباد ساکن گردید. اوعلاوه براستادی درخطّ نستعلیق ، شعر نیزمی سرود. نسخه ای از جلد دوم کتاب مجمع البیان العلوم القرآن به خطّ وی در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود می باشد.
میرعبدالباقی: وی از نعمت اللهیان یزد بود که در زمان شاه اسماعیل اول به مقام صدرو وکالت رسید ودرخوشنویسی نیز دستی داشت.
شاه علی یزدی: شاه علی یزدی شیعی، فرزند محمّد، از خوشنویسان سده دهم ق بود. ودر نگارش خطّ نستعلیق شهرت داشت، در 935ق / 1528 م کتاب شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، اثر ابی القاسم نجم الدّین جعفر بن الحسن بن یحیی بن سعید الهزلی، مشهور به محقّق حلی را به خطّ نستعلیق کتابت نمود. این نسخه در کتابخانه مجلس شورای اسلامی ملی موجود است.
عبدالعلی بن عبد الکریم: از نسخ نویسان سده دهم قمری /16 م در یزد بود . چندین کتاب نظیر: مختصر المصباح المتهجّد تالیف شیخ طوسی و ماة حدیث فی فضائل امیرالمومنین و صحفیة الرّضا را به خطّ نسخ کتابت نموده که در کتابخانه وزیری یزد موجود می باشد.
محمّد یزدی: وی از نسخ نویسان سده دهم ق / 16 م بود که نسخه قرآنی به خطّ وی در موسسه شرق شناسی دانشگاه کلن آمریکا به تاریخ 959ق / 1552م موجود می باشد.
معجزی یزدی: مهجزی یا معجز یزدی، فرزند شمس الدّین محمّد یزدی، در سده دهم ق می زیستو از او کتابت دیوان خاقانی شروانی با خطّ نستعلیق به تاریخ 1009 ق ذر کتابخانه سلطنتی تهران موجود بود که سپس به کتبخانه موزه گلستان انتقال یافت.
ملّا فاطمه سلطان: وی به توصیف جامع مفیدی به حسن خطّ ثلث و نسخ سر آمد خوشنویسان بود . ظاهرا نخستین زنی است که نامش درردیف خوشنویسان یزدی آمده است . او به کتابت قرآن و صحیفه کامله اشتغال داشت و در نیمه دوم قرن دهم هجری می زیست.
میرک یزدی: مولانا میرک یزدی، فرزند محمّد، از خوشنویسان سده دهم و اوایل یازده ق / 17- 16 م و معاصر با شاه عباس اول بود ایرج افشار به نسخه ای از دیوان عراقی با خطّ وی به تاریخ 1007ق / 1598 م در کتابخانه ملک اشاره می نماید.
نورالله میبدی: نورالله، فرزند محمود، از نسخ نویسان سده دهم ق بود که بخش هایی از نسخه های زیر را به خطّ نسخ کتابت نموده و هم اینک در کتابخانه وزیری موجود است: تفسیر سوره اخلاص، تفسیرسوره الاعلی و رساله معنی سرّ القدر تالیف بوعلی سینا.
جلال بافقی : جلال، فرزند نعمت الله، از نسخ نویسان یزد در اوایل سده یازدهم ق / 17 م بود. وی در 1001 ق / 1592 م نسخه ای از حاشیه تحریر القواعد المنطقیه، تالیف جلال الدّین دوانی را به خطّ نسخ کتابت نمود که این نسخه در کتابخانه مدرسه عالی شهید مطهری نگهداری می شود.
حسین بن علاءالدّین محمّد حافظ یزدی: وی از نسخ نویسان سده دهم ق /  م یزد بود. در فهرست نسخه های خطی کتابخانه وزیری یزد، کتابت آثار متعدّدی ذیل نام او آمده که از جمله می توان به : رساله در بیان قوس و قزح محمّد بن منصور، العروس و رمز الوحی شهاب الدّین سهروردی اشاره نمود. 
فضل الله بن محمّد حسین: وی از نسخ نویسان سده دهم ق / 16 م یزد بود که آثاری چند از وی در کتابخانه وزیری یزد موجود می باشد: اثبات الواجب صدر الدّین الدّشتکی، تفسیر سوره فلق، تفسیر سوره النّاس، رسالة فی  حقیقة النفس و قواها اثر ابوعلی سینا و رسالة فی حلّ اشکال الاشارات ابن کمونه.
هم چنین در جنب هنروران یاد شده می توان به خوشنویسانی چون: مولانا عبد الوهاب بن حکم الله خوشنویس ثلث و نسخ؛ زین الدین شمس الدّین یزدی نسخ نویس؛ و سلطان محمّد، نسخ نویس. که همگی در کتابت آثار مکتوب شهرت داشتند.
 ( یزد عصر صفوی : از تاسیس سلسله تا پایان حکومت شاه عباس اول / علی اکبر تشکری بافقی . یزد: اندیشمندان یزد، 1392. ص 356 - 359).
نگارش: رباب دشتی ( کتابدار کتابخانه وزیری یزد).