محله رحيم آباد از جهت شمال و غرب به زمينهاي باير اطراف شهر يزد ، از جنوب به محله جنت آباد ، از شرق به محله صدر آباد محدود مي شود. نام اين محله ماخوذ از نام  باني آن  عبد الرحيم خان پسر محمدتقي خان يكي از خوانين يزد در قرن سيزدهم هجري مي باشد.
اين محله تا چند دهه گذشته جزء آباديهاي پيرامون شهر يزد به شمار مي رفته كه با توسعه شهر، به عنوان يك محله به يزد الحاق گرديده است. زماني كه عبدالرحيم خان پس از مرگ برادرش حاج علينقي خان در سال 1219 هجري به حكومت يزد رسيد ، اين محل را ايجاد نموده به طوري كه تقريبا تا 80 سال گذشته موضع باغهاي اعيان و تجار و محل تفرج آنان به شمار مي رفته است.
مولف جامع جعفري نيز در ذيل عمارات عبدالرحيم خان علاوه بر ذكر قنات رحيم آباد كه از محله محمود آباد  جاري مي شد ، به ساخت عمارتي باغ مانند در اين محله به عنوان تفرجگاه نام مي برد و بيان مي دارد:" يكي از صدقات جاريه آن دولتيار در يزد اجراي قنات مباركه رحيم آباد است. بيان اين مقدمه آن است كه رشته صغير قريه محمود آباد را از قراء حومه  كه قليل آبي داشت به بيع شرعي از صاحبان آن منتقل به خود فرموده پيشكار آن را كنده آب را زياد و ممري جديد به جهت آن حفر نموده، مظهر آن آب طرح بناي باغ رحيم آباد افكندند و آن واقع است مابين زنگيان و كسنويه به بسط سي چهل قفيز. عمارات دلكش در آن است و آب قنات خود در آن جاري است و قلعه اي يكطرف آن ساخته اند و به بناي خانه ها به جهت رعيت اندرون و قلعه پرداخته اند."
همچنين منابع تاريخي به وقف نيمي از اين آبادي اشاره دارد كه امروزه تنها بقاياي باغ  وسيعي از آن معروف به باغ وقفي عبدالرحيم خان در مركز محله ديده مي شو د.
مردم اين محله بيشتر به كشاورزي و دامداري اشتغال داشته اند. ازعناصرشاخص اين محله مي توان به موارد زير اشاره نمود:
1-باغ عبدالرحيم خان
2-آب انبار رحيم آباد
3-قنات رحيم آباد
(محلات تاریخی شهر یزد/ محمدحسن خادم زاده. تهران: سبحان نور، ۱۳۸۸).
نگارش: مژگان روحانی (کتابدار کتابخانه وزیری)