سرپلک محله ای کوچک در در مجاورت میدان شاه طهماسب می باشد که از جهت شمال به محلات لرد کیوان و دروازه شاهی، از جنوب به خیابان قیام، از شرق به محله لب خندق و از غرب به محله میدان شاه طهماسب محدود می شود.
این محله در قرن هشتم هجری خارج از حصار شهر و نزدیک به دروازه قطریان قرار داشته است. در جامع الخیرات با عنوان  «سرپل» یاد شده است. منابع تاریخی نیز از ساخت دو مدرسه به نام‌های مدرسه قطبیه (خواجه قطب الدین محمود به تاریخ ۸۳۲ هجری جهت مدفن خود ساخت که به مدرسه دارالصفا نیز مشهور بوده است) و مدرسه ضیاییه (خواجه ضیاءالدین محمد در سال ۷۸۸ هجری) در این محله خبر می دهند که امروزه تنها بقایایی از آن باقی مانده است. فضای کنونی قبر ضیاءالدین محمد، قسمتی از گنبد خانه ای است که عمادالدین مسعود جهت آرامگاه خاندانش (بنی تمیم) برپا نمود که بعدها نیز خود و پسرش (ضیاءالدین محمد) در آن مکان دفن گردیدند، اما امروزه از این مکان به عنوان انبار نجاری استفاده می شود.
وجود بناهایی همچون بازارچه، حسینیه، مسجد و آب انبار در مجاورت یکدیگر، نشان از رونق مذهبی و اقتصادی محله در ادوار گذشته است. امروزه بازارچه محله سرپلک رونق چندانی ندارد و تنها چند باب مغازه آن فعال می باشد. شغل عمده مردم این محله در گذشته شعربافی بوده است.
از عناصر شاخص این محله می توان به موارد زیر اشاره نمود:
۱- مسجد سرپلک
۲- بازارچه سرپلک
۳- حسینیه سرپلک
۴- آب انبار سرپلک
۵- حسینیه و آب انبار حاج یوسف
۶- مسجد ساباط
(محلات تاریخی شهر یزد. محمدحسن خادم زاده. تهران: سبحان نور، ۱۳۸۸).
نگارش: مژگان روحانی (کتابدار کتابخانه وزیری).