در یزد ساختمانهایی چون مسجد جامع فهرج وجود دارد که از لای جرزهای آن بوی عود و کندر می آید و بر دیواره های آن نگاره های ساسانی دیده می شود، که پس از پیروزی اسلام از نیایشگاهی کهن، به ستایشگاهی اسلامی بدل گشته  است.
شهر کویری یزد به دلیل خشک بودن هوای آن و نیز به دلیل محصور بودن در ریگزارهای مرکزی ایران کمتر مورد تاخت و تاز سپاهیان بیگانه قرار گرفته  است از این رو دارای فرهنگ ناب ایرانی و آثار تاریخی یگانه است. استان یزد را به عبارتی می توان گنجینه تاریخ ایران دانست.
هم سنگ نگاره های چندین هزار ساله را در دامان کوه های ارنان دارد، هم غارهای تاریخی مانند غار شیرکوه و غار اشکفت یزدان عقدا که جایگاه باشندگی انسان های نخست بوده، و هم زیستگاه هایی که وابسته به دوران مهرپرستی است و بر کنار چشمه غربال بیز قرار داشته است.
از دیگرسوی هنوز گروه های ریشه دار کهنی مانند: زرتشتیان در آن سکونت دارند که به زبان نیاکان خود سخن می گویند وبه همان آیین و روش زندگی می کنند و جامه می پوشند و اگر ضرورت بهداشت نبود همچون هزاران سال گذشته مردگان خود را در درون دخمه هایی می نهادند که در یزد و چم و زارچ و غیره پراکنده اند.
از این روست که یزد کهن برای هزاران عکاس و نگارگر جاذبه های تاریخی و فرهنگی و دیدنی دارد و از برای این کهن سرزمین اهورائی هزاران قطعه عکس و اسلاید و صدها فیلم بسنده نخواهد بود.
ردپای تصویر را می توان در سفرنامه های بیگانگانی چون ابراهیم ویلیامزجکستون(سفرنامه جکسون)، سون هدین( کویرهای ایران)، ادوارد براون(یکسال در میان ایرانیان)، کنلل مک گرگر (سفرنامه خراسان)، ناپیر ملک(پنج سال در یک شهر ایرانی) و سفرنامه ایرانیانی چون علی اصغر مهاجر دید.
در عصر حاضر نیز که عکاسی به عنوان هنری اثرگذار در حوزه هنرهای تجسمی قرار گرفت، عکاسان زیادی پای بدین دیار نهاده و تصویرهای ارزنده ای را از خود به یادگار نهاده اند مانند: کامران عادل، نصرالله کسرائیان، چنان که امروز چندین مجموعه عکس از عکاسان ایرانی مانند نیکول فریدنی، عبدالجبار قرائی، یگانه و ... درباره یزد چاپ شده است.
اما از نخستین پیشگامان هنر عکاسی در یزد می توان به مرحوم چهره نگار اشاره کرد که عکسهایی از رجال یزد یادگار اوست. ولی نخستین کسی که پا را از این عرصه فراتر نهاده و تنها به جنبه های هنری آن پرداخت مرحوم استاد محمود مشروطه بود که یک تنه بار تاریخ تصویری یزد کهن را به دوش گرفت و تا ده ها سال و یکه و تنها در این کار بود و موفق به خلق هزاران عکس و اسلاید از یزددیروز شد که به نام او جاودانه مانده است.
استاد محمود مشروطه در سال 1332 آموزش تعلیمات سمعی و بصری دید و پس از ان با راه اندازی نخستین مرکز سمعی و بصری شهرستان یزد به مدت یازده سال سرپرست ان بود.
استاد محمود مشروطه پس از عمری تلاش مجدانه در راه حفظ احیای آثار تاریخی یزد و ثبت نمود لحظات ارزشمند در سن 85 سالگی در سال 1383 درگذشت.
( یزد یادگار تاریخ (جلد 2). حسین مسرت. تهران: یزدا،1398. ص 605- 606).
نگارش: مژگان شکرریز یزدی (کتابدار کتابخانه وزیری یزد).