خط نسخ، کاتب حسین بن محمد استرآبادی، تاریخ کتابت چهارشنبه 22 محرم 730ق در مشهد، عناوین به شنگرف، تصحیح شده با حاشیه نویسی مختصر، روی برگ اول نام کتاب، مولف، تملک شرف الدین علی و نام شمس الدین و تملک محمد مومن دیده می شود. در برخی اوراق مهر دائری بزرگ لو اجتمع الناس علی حب علی بن ابی طالب لما خلق الله النار عبده علی بن الحسین بن شاه یوسف الحسینی آمده است. جلد تیماج مشکی، 216 برگ، 25 سطر، 21 در 15 سانتیمتر
کمال الدین میثم بن علی بن میثم بحرانی (۶۳۶ - ۶۷۹)، محدث، فقیه و متکلم شیعی سده هفتم قمری است.  مصباح السالکین معروف ترین شرح نهج البلاغه در سده هفتم قمری (تالیف ۶۷۷ ه.ق) است.
ابن میثم اولین فیلسوف و متکلم معروف شیعی است که شرح مفصل بر نهج البلاغه نوشته است. اهمیت این شرح از این جهت مورد توجه است که در بیشتر زمینه های علمی، علمای پس از او به شرح ابن میثم استناد کرده اند.
مهمترین ویژگی شرح ابن میثم، صبغه کلامی و فلسفی آن است. ابن میثم به علت مطالعات گسترده حکمی و کلامی، با نگاه یک متکلم شیعی کوشیده است تا به بررسی و شرح نهج البلاغه بپردازد.
این نسخه نفیس در سال 1399 ه.ش وقف کتابخانه وزیری یزد شده است.