عقد نکاح یا پیمان زناشویی همان ازدواج و عبارت است از توافق یک زن و مرد جهت ایجاد زندگی مشترک و قوانین خاصی بر این پیمان حکومت می نماید. بسته به فرهنگ خاص جامعه جهت انعقاد عقد طرفین بایستی کلماتی دایر بر پذیرفتن این پیمان را ادا کنند. معمولاعقد نکاح در مراسم خاصی که به آن ( مراسم عقد) می گویند انجام می شود و همین که نکاح به طور صحیح واقع شد روابط زوجیت بین طرفین موجود، و حقوق و تکالیف زوجین از قبیل مهر، نفقه، حسن برخورد و معاشرت و تمکین در مقابل یکدیگر برقرار می شود. در یزد عقدنامه یا نکاح نامه هایی با قدمت خیلی زیاد و در برگه های بسیار نفیس نوشته می شده است. تعدادی از این عقدنامه ها در موزه کتابخانه وزیری یزد نگهداری می شود: از جمله عقدنامه عبدالحی فرزند حاج موسی قزوینی با معصومه خانم فرزند حاج علی رضا با صداق ۴۰ تومان مزین به ۶ مهر در صدر و حاشیه این سند که موازی با پنجاه مثقال طلا و یک کنیز حبشی ، یک اطاق فرش مشتمل بر قالی و نمد و دو تشک نمد و تمامی سه سهم مشاع از جمله ۲۴ سهم یک درب حمام واقع در محلات داخل حصار دارالعباده یزد موسوم به حمام بکشاء.این عقد نامه سندی است بسیار نفیس با خط خوش و زبان فارسی مزین به کلمات قرآن و دارای تزئینات با نقوش گل و برگ طلایی در حاشیه دو طرف که در سنه ۱۱۹۳ ه .ق تنظیم شده است.مجموعه هایی از اسناد در کنار سایر آثار مکتوب و غیر مکتوب ارزشمند در گنجینه وزیری نگهداری می شود.
نگارش: رباب دشتی ( مسئول امور موزه کتابخانه وزیری یزد).