اندازه: طول ۱۰۳سانتی متر   عرض: ۳۶سانتی متر
قدمت: دوره اسلامی- قرن ۱۲- سال ۱۱۲۰ هجری قمری
نوع سنگ: سنگ وقف، مرمر قهوه ای رنگ
نام صادر کننده فرمان: میرزا محمّد محسنا
نوع خط: خط نسخ
در کریاس مسجد امیر چقماق کتیبه ای سنگی به صورت وقفنامه به خط نسخ منقور شده، بدین مضمون: ( بعد التحمید و التصلیه و التسلیم). باعث بر تحریر این کلمات آنکه وقف مخلد صحیح شرعی و حبس موبّدصریح ملی نمودند خدام کرام والامقام ذوی العزّ و الاحترام عالی حضرت رفیع منزلت سامی رتبت شرافت و نجابت و وزارت پناه، فضیلت و کمالات دستگاه حقایق و معارف آگاه، دولت و عزّت و مدلّت انتباه، ابهّت و مناعت و جلالت اکتناه، کهف الحاج و المعتمرین عالیجاه دستور الوزرائی اعنی الالقابی میرزائی میرزا محمد محسنا وزیر عدیم النظیر، جلیل القدر دارالعباده یزد همگی و تمامی یک باب قهوه خانه و سیعه معیّنه متّصله به میدان و بازار محله میرچقماق خارج دارالعباده مزبوره که از منشآت کثیر البرکات عالیجاه معظم الیه است بر وجود برّ متعلّقه بر تعزیه  سید الشهداء علیه التحیه و الثناء، مقرر و مشروط آنکه هر ساله از مداخل و اجاره آن به عمل آید آگر محتاج به تعمیر ضروری باشدآن مقدم و بعد از آن صرف فرش، و بعد از آن سوخت و روشنایی معمول حسینیه مزبوره و گرفتن کاغذ پنجره قهوه‌خانه و ابقای کرباس سیاه پوشش دور حسینیه و شدّهای چهل گیسوی وقفی معینه و اگر چیزی از آن زاید آید صرف روشنایی مسجد جامع محاذات قهوه خانه مزبور شود و تولیت آن مفوّض به جناب رفعت و دیانت و معالی پناه و فضیلت و کمالات دستگاه حاجی عبدالفتاح ابن مرحمت پناه حاجی ملا شمس الدین محمد( ابرکوهی) ساکن دارالعباده مزبور فرموده، او را متولی شرعی ساختند. به شرط آنکه کمال ینبغی ویلیق مساعی جمیله در تمشیت امور مفصله مزبوره مبذول و به تکاهل از خود راضی نشود و بعد از او به اصلح  ذکور اولاد او و بعد از آن به اصلح اولاد  ذکور او وهکذا الی ان یرث الله الارض و من علیها و هو خیر الوارثین، و اگر از اولاد ذکور او مذکری به این وصف باشد به اصلح ذکور اولاد اناث او، و اگر مطلقا از ذکور اولادی اناث مذکری به این وصف نباشد تعیین متولی به رای مجتهد جامع شرایط خواهد بود و اگر در یزد مجتهدی نباشد منوط به آرای علما و عدول المومنین بلده مزبوره است و (صیغه ) شریعه در تمام مراتب مزبور جریان یافت و قهوه خانه موقوفه به تصرف متولی داده شد‌. تحریرا فی سادس عشرین شهر شوال سنه عشرین و مائه والف. مضمون  کتیبه مذکور به این صورت است: که میرزا محمد، وزیر یزد در عهد تیموری، قهوه خانه بزرگی جنب میدان و بازار محله میرچقماق جهت مراسم تعزیه امام حسین (ع) اختصاص داد، مشروط بر آنکه هر ساله هزینه مراسم آن از طریق اجاره قهوه خانه صرف خرید فرش، تامین سوخت و روشنایی حسینیه و خرید کاغذ پنجره، کرباسی سیاه رنگ پوشش محوطه حسینیه وشدّها( یکی از لوازم مراسم تعزیه بود مانند علم و کتل) شود. بقیه لوازم اضافیطبق شرحی که در وقفنامه آمده است در شب عاشورا به فقرا و مساکین اطعام داده شود و یا صرف سوخت و روشنایی مسجد جامع گردد. تولیت قهوه خانه موقوفه به شخصی به نام حاجی عبدالفتاح بن مرحمت پناه حاجی شمس الدین محمد ابرکوهی ساکن یزد سپرده شود. پس از حاجی مذکور قهوه‌خانه به بهترین ذکور او واگذار گردد و این تسلسل ادامه یابد و اگر از فرزندان ذکور وی طبق شرایط مذکور نباشد، به نیکو خلق ترین فرزند ذکور از فرزندان مونث ایشان سپرده گردد و اگر پسری از فرزندان ذکور و مونث نباشد، تعیین متولی قهوه‌خانه بر اساس رای و صلاحدید مجتهد جامع الشرایط شرایط خواهد بود و چنانچه در یزد مجتهدی نباشد، متولی بر اساس آرای علماء ک صاحبنظران مومن تعیین می گردد و حفظ و رعایت اصول و احکام شرعی الزامی است. قهوه خانه موقوفه بر اساس رعایت احکام شرعی به متولی منتخب سپرده می گردد. متن وقفنامه مذکور،  در مورخه بیست و ششم ماه شوال ۱۱۲۰ نگاشته و تنظیم گردید.
( مساجد تاریخ شهر یزد/ محمد حسن خادم زاده. یزد: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری،1384.ص 22-23).
نگارش: رباب دشتی (مسئول امور موزه وزیری یزد).