ابعاد: ۱۹×۱۰/۵سانتی متر
کاتب: حسینی یزدی
تاریخ کتابت: ۱۲۷۸ هجری قمری
نوع خط: نسخ و شکسته نستعلیق
این قطعه که قسمتی از شعر معروف امام شافعی(یکی از ائمه چهارگانه اهل سنت و پیشوای مذهب شافعی) درباره فضائل حضرت علی علیه السلام است، به خط نسخ به شیوه دفتری با مرکب مشکی بر روی کاغذ نخودی در ۶ سطرکتابت شده است:" قیل لی قل فی علی مدحاً مدحه ذکره یحمد ناراً مؤصدة قلتُ لا أقدم فی مدح امرءٍ حاره ذو اللبَّ إلی أن عبَده و النبی المصطفی قال لنا لیلة المعراج لمّا صعده وضع الله بظهری یده فاحس القلبُ أن قد برده وَ علیّ واضع أقدامَه فی محلٍ وضع الله یَده حرره". در حاشیه بالای صفحه این قطعه نیز به خط شکسته نستعلیق توصیفی درباره حضرت علی علیه السلام نوشته و این قطعه در شبی از شبهای ماه جمادی الثانی سال ۱۲۷۸ هجری قمری توسط حسینی یزدی کتابت شده است. قطعه داراي حاشیه قطعه بندی به رنگ خاکستری تیره و صورتی می باشد.(به‌من‌گفته‌شده‌است‌كه‌دربارۀ عليّ بن‌أبي‌طالب‌مدحي‌بگو كه‌ياد نمودن‌از آن‌مدح، آتشي‌را كه‌از هر طرف‌احاطه‌كرده‌است‌ساكن‌و خاموش‌نمايد. من‌گفتم: من‌هيچگاه‌در توان‌خود نمي‌بينم‌كه‌مدح‌كسي‌را بگويم‌كه‌عقلاء دربارۀ او چنان‌گمراه‌شدند تا سرحدّي‌كه‌او را معبود خود دانسته‌و به‌پرستش‌او قيام‌كردند. و پيامبر اسلام‌حضرت‌مصطفي‌به‌ما چنين‌فرمود: در شب‌معراج‌كه‌به‌آسمانها بالا رفتم، خداوند دست‌خود را در كتف‌من‌گذارد، بطوريكه‌دل‌من‌احساس‌خُنكي‌و طراوت‌از دست‌خدا مي‌نمود. و عليّ مرتضي‌پاهاي‌خود را گذارده‌است‌در همان‌محلّي‌كه‌خداوند دست‌خود را قرار داده‌بود.)
نگارش: رباب دشتی (مسئول امور موزه وزیری یزد).
