به گزارش روابط عمومی کتابخانه وزیری یزد، وابسته به آستان قدس رضوی، یکی از اقدامات مرحوم حجت الاسلام وزيري(یزد۱۲۷۲_ یزد۱۳۵۶ش) موسس و واقف كتابخانه وزيري، گردآوري دفتري مشتمل بر دستنوشتهها و تصاوير ارباب فضل و كمال، علما، دانشمندان، مراجع نامي و واعظان مشهور ايراني است که در مجموعه اي 4 جلدي به نام مجمع الجواهر سامان يافته و در گنجينه مخطوطات كتابخانه وزيري به يادگار مانده است.
دعوت به قیام و یک پیش بینی که بعدها محقق شد
با بروز جنگ جهانی دوم و اشغال ایران و خروج رضاخان از ایران و آغاز سلطنت محمدرضا بنابر اعتقاد امام راحل این زمان فرصت مناسبی برای قیام اصلاحی بود که با همه کوشش ها و اقدامات روح الله قیام مورد نظر صورت نگرفت اما در این دوره ایشان عالمی هستند کامل و جامع الشرایط، رهبری هوشیار با پشتوانه دانش و بینش سیاسی و با کوله باری از تجربه دوران ۲۰ ساله رضاخانی که شناخت کاملی از اوضاع ایران و جهان دارند.
لذا در این دستنوشته که در ۱۱جمادی الثانی ۱۳۶۳ قمری مصادف با ۱۳۲۳ شمسی مرقوم فرمودند چنین یادآوری می کنند:«امروز روزی است که نسیم روحانی وزیدن گرفته و برای قیام اصلاحی بهترین روز است.» ایشان همچنین پیش بینی میکنند که: «اگر مجال را از دست بدهید و قیام برای خدا نکنید و مراسم دینی را عودت ندهید فرداست که مشتی هرزه گرد و شهوتران بر شما چیره و تمام آیین و شرف شما را دستخوش اغراض باطله خود کنند.» این پیشبینی یعنی چیره شدن مشتی هرزه گرد و شهوت ران بر همه با گذشت اولین دهه از سلطنت محمدرضا عینیتی تام یافت.
شاهدی بر مدعا
حجت الاسلام محمدعلي معزالديني داماد آيت الله شهيد صدوقي در خصوص یادداشت حضرت امام می فرمایند: «من در آن جلسهاي كه ایشان مطلب را نوشتند؛ حضور داشتم. جريان از اين قرار بوده است كه حاج آقا وزيري تشريف ميبرند قم منزل آيت الله صدوقي. آيت الله خميني با خبر ميشوند كه حاج آقا وزيري تشريف آورده اند قم و منزل آيت الله صدوقي هستند. لذا براي ديدن حاج آقا وزيري تشريف ميآورند آنجا. حاج آقا وزيري دفتر خود را كه هميشه همراه داشتند در ميآورند و ميفرمايند لطفاً شرحي در اين دفتر بنويسيد آقاي خميني هم دو صفحه و نيم در دفتر حاج آقا مينويسند. يعني همان مطلبي را كه تبديل به يكي از يادگارهاي شگرف حضرت امام خميني در تاريخ شد.»
این نوشته در زمان نگارش، انتشار عمومی نیافت بلکه بعدا و در سال های دهه 1350 شمسی منتشر شد و در راستای تبلیغات سیاسی- انقلابی، به مانند سایر اعلامیههای حضرت امام در بین مردم پخش شد.
براى نجات دین از دست مشتى شهوتران قیام کنید
... هان اى روحانیین اسلامى! اى علمای ربانى! اى دانشمندان دیندار! اى گویندگان آئین دوست! اى دینداران خداخواه! اى خداخواهان حق پرست! اى حق پرستان شرافتمند! اى شرافتمندان وطنخواه! اى وطنخواهان با ناموس!
موعظت خداى جهان را بخوانید و یگانه راه اصلاحى را که پیشنهاد فرموده بپذیرید و ترک نفعهاى شخصى کرده تا به همه سعادتهاى دو جهان نایل شوید و با زندگانى شرافتمندانه دو عالم دست در آغوش شوید
حضرت امام در این بیانیه علاوه بر حمله به منفعت طلبی و صحبت از قیام الهی- سیاسی و انتقاد شدید از حکومت رضاشاه پهلوی، از ضرورت قیام برای خدا صحبت میکنند و از علما و مردم میخواهد تا قیام برای منافع شخصی را کنار گذاشته و برای منافع اسلام و مسلمین قیام کنند و وضعیت مملکت را تغییر دهند.
این بیانیه در کنار اینکه نشان دهنده درک نگارنده آن از تحولات تاریخی- سیاسی وقت بوده است، نشان میدهد که حدود 4 دهه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نخستین اسناد مکتوب انقلاب اسلامی نگاشته شده و اقدامات و تفکرات انقلابی امام خمینی به آن زمان و حتی قبل تر از آن بر میگردد.
اشاره مقام معظم رهبری(مدظله العالی) به این پیام
مقام معظم رهبری نیز در برخی از سخنرانیهای خود به این یادداشت اشاره داشته اند.
ایشان طی یکی از بیانات خود به تاریخ 14 خرداد 1399 درسیویکمین سالگرد رحلت امام خمینی(ره) در یک سخنرانی تلویزیونی فرمودند: .«. . . .ایشان از دوران جوانی یک انسان تحولخواه بودند که نشانه آن عبارت است از همان یادداشت و نوشتهای که ایشان در دوران جوانی -تقریبا در دهه ۳۰ از عمرشان- در دفتر مرحوم وزیرییزدی نوشتهاند که مرحوم وزیری عین آن نوشته و دستخط ایشان را به من نشان دادند. . . . که دعوت میکنند عموم را به قیاملله؛ یک چنین روحیهای در ایشان وجود داشت. این روحیه را ایشان اعمال کردند و همینطور که اشاره کردم تحولآفرینی کردند.»
همچنین ایشان در دیگر سخنرانی خود در تاریخ 14 خرداد 1401 نیز به این دست خط اشاره داشته اند.
گفتنی است در این مجموعه ارزشمند دستنوشتههایی از آيات عظام سيد ابوالحسن اصفهاني، سيدمحمّدكاظم طباطبايي يزدي، حاج آقاحسين بروجردي، سيدعبدالله شيرازي، سيدشهاب الدّين مرعشي نجفي، سيد محمّدرضا گلپايگاني و امام خميني به همراه تصاویر ايشان دیده میشود که حاوي نكات علمي، ادبي، روايت، احاديث، مسائل سياسي، اجتماعي، ديني، اخلاقي، تاريخي، فلسفي و نيز برخي مكاتبات خصوصي است كه از نظر آشنايي با روحيه و طرز فكر نويسندگان در اوضاع و احوال زمان، تحرير براي اهل تحقيق در خور توجه است.