بدو دجله بدو ( روایت سفر به عراق)/ معصومه صفایی راد. تهران: انتشارات سوره مهر،1402.
مخاطبان سوره مهر، صفاییراد را با سفرنامههایش «به صرف قهوه و پیتا» و «استانبولچی» میشناسند. او این بار در «بدو دجله بدو» سعی کرده روایتی از کشور عراق ارائه دهد که فقط مختص شهرهای زیارتی این سرزمین نباشد. راوی به همراه همسرش علاوه بر حضور در شهرهای نجف، کربلا، سامرا، کاظمین و کوفه به شهرهای بغداد، مدائن و بابل هم سفر کرده و نهایتا در آستانه اربعین از «طریق بغداد» راهی که برای بومیان شناختهشدهتر است، پیاده راهی کربلا میشود. روایت کتاب، ابعاد مختلفی از تاریخ و فرهنگ عراق و مردمانش را به تصویر میکشد. به گفته نویسنده اثرش راههای کمتر رفتهای را در عراق نشان مخاطب میدهد و ایدههای جدیدی در ذهنش متبلور میکند و میتواند یک کتاب راهنمای اربعینی باشد. نویسنده می گوید : من زمانی که برای اولین بار به پیادهروی اربعین رفتم، این حرکت برایم تبدیل به نیازی شد که هر سال منتظر رسیدن این لحظه هستم. انسان احساس میکند اگر نرود دچار خسران شدیدی شده است. از همان سفر ابتدایی دغدغه ثبت رویدادها و وقایع در مسیر سفر برایم مطرح شد و اگرچه تا بهحال سفرنامهنویسی را تجربه نکرده بودم، اما همیشه دغدغه ثبت روایات را داشتم. در مواردی فکر میکردم که اعتماد به نفس این کار را ندارم و نگارش سفرنامه در توان من نیست، زیرا در مقوله نوشتن، سختترین کار نوشتن درباره مسائل اعتقادی است. .. کتاب «بدو دجله بدو» در 26 فصل و 264 صفحه نوشته شده است.
نوشته: مریم تجملیان(کارمند کتابخانه وزيری یزد).