مسیح دانشوری اولین پزشک متخصص ریه ایران

مسیح دانشوری (زادروز ۱۲۷۸ - درگذشت ۱۳۵۴)، متولد نیشابور اولین پزشک متخصص ریه ایران بود. پدرش سیدعلی دانشوری ملقب به «حافظ الصحه مجد الحکما» و در زمان خود پزشک (طبیب) کاردانی بوده‌است.
مسیح دانشوری در سال ۱۲۷۸ در شهر نیشابور به‌دنیا آمد. سه سال بعد خانواده وی به ترشیز نقل مکان می‌کنند و او تحصیلات ابتدایی را در ترشیز (نام قبلی کاشمر) آغاز می‌کند و تا کلاس ۶ دبستان در آنجا مشغول به تحصیل می‌شود. سپس پدرش جهت ادامه تحصیل او را به مشهد می‌فرستد. پس از ۲ سال به مدرسه فرانسوی «سن لوئی» تهران اعزام و به رشته پزشکی علاقه‌مند شد و در سال۱۳۰۲ جهت تحصیل در رشته طب به فرانسه رفت و در رشته بیماریهای ریوی و سل فارغ‌التحصیل شد و پس از مدتی در سال ۱۳۱۶ آسایشگاه سل شاه آباد را در محل کنونی بیمارستان مسیح دانشوری بنیان گذاشت. مسیح دانشوری در سال ۱۳۵۴در تهران درگذشت.

این بیمارستان در تاریخ ۲۴ مرداد ۱۳۱۶ رسما با عنوان آسایشگاه شاه‌آباد افتتاح شد. دکتر مسیح دانشوری در مراسم بازگشایی آن در نطقی از اهمیت ساخت این بیمارستان گفت.
 

بنای اولیه بیمارستان دکتر مسیح دانشوری در سال ۱۲۷۳ جهت مداوای بیماری ریوی مظفرالدین شاه قاجار و به توصیه پزشک معالج او احداث شد. پس از آن، مسیحِ دانشوری، کاخ مظفری را در شمالی‌ترین نقطهٔ تهران (شاه آباد سابق و دارآباد فعلی) به یک مدرسهٔ پرستاری تبدیل کرد.

پس از افتتاح آسايشگاه سل شاه آباد(دارآباد)، دكتر مسيح دانشوري به معالجه و درمان بيماران مبتلا به سل پرداخت.

سال‌ها بعد(۱۳۷۱ه‍.ش) علی اکبر ولایتی با همراهی چند تن از استادان پزشکی (مسجدی، طباطبایی، حسنتاش و بهادری) مرکزِ تحقیقات سل و بیماری‌های ریوی که در محوطهٔ فیزیکی این مرکز پزشکی قرار دارد را تأسیس نمودند و در سال ۱۳۷۷ با ادغام این مرکز با بیمارستان مسیح دانشوری، «مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانیِ سل و بیماری‌های ریویِ دکتر مسیح دانشوری»، پایه‌گذاری شد.