این مقاله در پاییز 1395 در کتاب مجموعه مقالات واقعه گوهر شاد مشهد  به  چاپ رسید. 
از رخدادهای مهم دوران حکومت رضاشاه، واقعه مسجد گوهرشاد در 21 تیرماه سال ۱۳۱۴ خورشیدی است. این واقعه در جریان اعتراض به اجباری شدن استفاده از کلاه شاپو در دوره پهلوی اول، در مشهد رخ داد. شروع آن در شب 19تیرماه بود. با پخش خبر این حادثه ، مردم اطراف مشهد با بیل و داس به سوی مسجد حركت كردند. مردم فریمان و روستاهای اطراف آن نیز با شنیدن خبر واقعه و کشتار آن، به طرف مشهد حرکت کرده تا در آنجا حضور یابند. 
مردم فریمان به خصوص طایفه خاوری­ها که شیعه مذهب و نسبت به مذهب و حجاب بسیار معتقد بودند نیز در کنار سایر مردم به این جریان پیوستند. بر طبق اسناد و شواهد موجود حضور فریمانی­ها و به ویژه طایفه خاوری­ها در واقعه گوهرشاد آشکار است و انکار افراد در مراحل اولیه بازجویی به خاطر ترس از شکنجه و زندان و مجازات بوده است. این­که شخص یا اشخاصی آنها را به این حرکت واداشته اند مشخص نیست ولی بنابرخاطرات افراد حاضر و شواهد عینی، این حضور بیشتر به صورت خودجوش بوده است و احتمال می­رود تشویق و تحریک روحانیانی که در روستاهای اطراف فریمان بوده­ اند در به حرکت درآوردن آنها تأثیرگذاشته باشد و این مطلب که محمدولی اسدی آنها را تحریک به شرکت در حادثه کرده باشد بسیار ضعیف می­ نماید. اما آنچه از این حضور مهم است ربط دادن آن به محمدولی اسدی و شروع پرونده سازی علیه وی است که از نتایج و پیامدهای این حضور محسوب می­شود. علاوه براین کشته شدن، دستگیری، مجازات و دادن رشوه و دور شدن از زندگی طبیعی متهمان، از پیامدهای کوتاه مدت این حضور است. از پیامدهای بلندمدت حضور فریمانی­ها، تبعید خاوری­ها از فریمان است. کوچانیدن و تبعید خاوری­ها از روستاهای اطراف فریمان به دیگر مناطق به خاطر ترس حکومت مرکزی از ایل خاوری باعث کمبود نیروی انسانی در منطقه شد و بر روی اقتصاد فریمان تأثیر منفی گذاشت که این اثرات تا چندین سال پا برجا ماند. یکی از فریمانی هایی که در این واقعه به شهادت رسید، حاج برات علی براتی است که عکسی از ایشان به پیوست ارسال می گردد.