بمباران حرم امام رضا توسط قوای روس در سال 1291 هجری شمسی برابر با 1330 هجری قمری رخ داد . روس ها به بهانه سرکوب شورش ها، مسجد گوهرشاد و حرم علی به موسی الر    ضا (ع) را به توپ بستند. در این واقعه خسارات بسیاری به حرم وارد شد. ارکان اصلی این واقعه سه نفر بودند. شعار اصلی شورشیان مخالفت با مشروطه بود. رکن الدوله والی خراسان به علت شنیدن اخباری مبنی بر عزلش از حکومت، اقدام مهمی برای سرکوب مخالفان انجام نداد و شاید  تعلل او در اخذ تصمیم قاطع برای بیرون کردن افراد شورشی از حرم حضرت رضا(ع)، ازدلائل مهم بالا گرفتن اعتراض بود. استعفای وی در ششم ربیع الثانی عملا کلیه امور شهر را در اختیار روس ها قرارداد  و نیروهای پلیس نیز خلع سلاح شدند. 
میزان درگیری در حرم و تیراندازی طرفین مشخص نیست و آمار جداگانه ای از این که چه تعداد از کشته شدگان نظامی بوده اند در دست نیست. اما حمله روسها به حرم وحشیانه بود و آنها در بمباران حرم رضوی و گنبد و بارگاه، برخورد با عوامل متحصن و مردم عادی از خود شدت عمل به خرج داده و حتی بست های حرم نیز تخریب شد. در گزارش متولی آستان قدس تعداد کشته ها در داخل صحن ها 40 نفر بوده است.
در مجموعه اسناد موجود در مدیریت اسناد و مطبوعات آستان قدس سند شماره1/ 111286  ربیع الثانی 1337 هجری قمری 7 سال بعد از این واقعه، از این روز با عنوان  «مصیبت عظمی و واقعه فجیعه کبری در دربار ولایتمدار»  یاد شده و نسبت به عزاداری، سیاه پوشانی ضریح مطهر ایوان و صحنین، غدقن نمودن خدمت عمله شکوه، دعوت از روسای آستان قدس، خطبه خوانی خطیب، پذیرایی و ... همه ساله در این تاریخ تاکید شده است.