سهم زنان دوره قاجار در معاملات تجاری، اقتصادی و بازار بسیار محدود بود؛ بدین صورت که یا مانند فروشندگان دوره‌گرد به فروختن پارچه در منازل می‌پرداختند و یا اینکه در خیابانها مشغول دست‌فروشی می‌شدند و کمتر زنی وجود داشت که در معاملات تجاری یا مناسبات اقتصادی نقش موثری داشته باشد. در کتابخانه آستان قدس رضوی، اسنادی مربوط به مجموعه فرشید احمدی فر موجود است که جایگاه زن را در مناسبات اقتصادی اصفهان  نشان می دهد و حائز اهمیت است. این سند که مربوط به سال 1260قمری است  به حاجیه بی بی جان خانم اشاره دارد که در اصفهان زندگی می کند و شهرت به زن تاجر دارد. نام حاجیه بی بی جان خانم در برخی اسناد دیگر از همین مجموعه نیز مشاهده می شود اما در این سند از وی با شغل یا شهرت تاجر نام می برد. در این سند شش دانگ از مزرعه ای به نام بودجان واقع در مکرم سفلای اصفهان را شخصی به نام میرزا عبدالحسین مستوفی اصفهانی فرزند میرزا محمدعلی مستوفی (ساکن تهران) به حاجیه بی بی جان خانم به مبلغ هفتصد تومان تبریزی و با شرایط معین می فروشد.