ادبیات به عنوان محصول اندیشه متعالی بشر، در هر عصر و شرایطی، آینه‌ی تمام‌نمای کنشها و واکنشها و حتی خصایل غریزی انسان است. ادبیات مقاومت چهره‌ای انسانی و جهانی دارد و تلاش های یک نسل مبارز را که برای رهایی سرزمین، دین، فرهنگ و سنت های خود از چنگال تجاوزگران به حریم ارزش های ملی و انسانی به‌پا خاسته است، برای همگان در بیان فخیم شعری و ادبی ترسیم می کند. حوادثی مانند اشغال فلسطین و حمله عراق به ایران، باعث آفرینش آثاری یگانه در حوزه ادبیات مقاومت ملل شد. آثار شاعر مقاومت فلسطین، «سمیح‌القاسم» و شاعران دفاع مقدّس ایران، «حسن حسینی» و «قیصر امین‌پور» میراثی ارزشمند در عرصه شعر مقاومت دو سرزمین است. این کتاب به بررسی همسانی ها و تفاوت های شعر مقاومت دو سرزمین با اتکاء بر آثار شاعران مورد‌نظر بپردازد. احساس تعلق به سرزمین، دفع تجاوز و اشغال خارجی از عوامل اصلی بروز عناصر مقاومت در شعر سمیح، حسینی و امین‌پور هستند. سرزمین، جنگ‌زدگان، قیام علیه متجاوز، انگیزه های دینی و قومی مبارزه، شهادت، دشمن، آرمان گرایی و اعتراض به نادیده گرفتنِ ارزش های جریان مقاومت از مهم‌ترین درونمایه‌های اشعار شاعران مورد‌نظر به‌شمار می‌روند. این اثر دارای چهار بخش و چهارفصل می باشد. کلیات و مبانی نظری، زندگینامه، نمادهای مقاومت، مقایسه تطبیقی نمادها در شعر شاعران.
مقايسه‌ي تطبيقي نمادهاي مقاومت در اشعار قيصر امين‌پور و سيد حسن حسيني با جبرا ابراهيم جبرا و علي احمد سعيد (ادونيس)/ تاليف امير حاج‌عليزاده.- تهران: موزه انقلاب اسلامي و دفاع مقدس، ۱۳۹۸.
