به مورچه نگاه کن/ تنظيم کننده مهدي معيني؛ بازنويس حميد گروگان؛ تصويرگر کياندخت مهرک.- تهران: کانون پروش فکري کودکان و نوجوانان، ‎۱۳۹۳. (کودکان)
این کتاب اقتباس از نهج‎البلاغه است و برای گروه‎‌های سنی "ب" و "ج" بازنویسی شده است. در این کتاب می‌خوانیم:
چرا به جانور کوچکی که خداوند او را کامل و بی‌عیب آفریده توجه نمی‎کنی؟
به مورچه نگاه کن!
به اندام کوچک و ظریف و باریکش که بآسانی دیده نمی‌شود، دقت کن!
نگاه کن که چگونه راه می‌رود!
چگونه برای به دست آوردن روزی خویش به این سو و آن سو می شتابد!
دانه‌ها را به لانه‎اش می‌برد. دانه‎ها را برای روز تنگدستی و بی‎چیزی انبار می‎کند. تابستانها به فکر روزهای سخت زمستان است، روزهایی که نمی‎تواند از لانه‎اش خارج شود. خداوند مهربان و روزی‎رسان، روزی مورچه را از راهی می‎رساند که مناسب حال اوست. خدا هیچوقت آفریده‎های خود را فراموش نمی‎کند؛ حتی آن مورچه‎ی کوچک را، اگر چه در درون خاکی خشک یا سنگی سخت لانه درست کرده باشد.
اگر به چگونگی دستگاه گوارش مورچه و اعضای درون شکمش فکر کنی
اگر به قسمتهای مختلف پیکر مورچه و چشمها و گوشهای ریزش بیندیشی
از چنین آفرینش حیرت‎انگیزی تعجب خواهی کرد و از حرف زدن درباره‎ی ریزه‎کاری‎های پیکرش فروخواهی ماند.
آفریننده مورچه به آن کوچکی، آفریننده درخت خرما به آن بزرگی است...