نویسنده : وحید ساعدی مرغملکی - استاد دانشگاه فنی و حرفه ای سروش اصفهان (پسران 2)
چکیده مقاله:
شاعران فارسی زبان تا اواخر قرن پنجم از تصویر و تصرفات خیالی هیچ قصدی جز حفظ نفس از این کار نداشته اند. در دوره های مختلف تاریخ، ارتباط میان ادبیات و هنر، همیشه مورد توجه بوده و آثار ادبی بسیاری با استفاده از مبانی هنرهای تجسمی به یک اثر هنری زیبا تبدیل شده است .امروزه نیز هنر با تمام ابزار خود، سعی دارد در حوزه ی ادبیات وارد شود، از تطابق علمی و خوب آثار ادبی با مبانی هنرهای تجسمی استفاده کند و به خلق تابلوهای بدیع و زیبا دست بزند. چگونه می توان یک اثر ادبی را با مبانی هنری تطابق داد و تصویر زیبایی ایجاد کرد .هرچه آشنایی هنرمند با ابزار و وسایل شعر بیشتر باشد و شناخت مطلوب تری از اصول و قواعد مبانی هنرهای تجسمی، نظیر نقطه، خط، رنگ، پرسپکتیو، سایه روشن و ترکیب بندی داشته باشد، بهتر می داند که در کدام قسمت از تابلو این مضامین و عناصر جای خود را پیدا می کنند و در بیان محتوای شعر موثرتر خواهند بود. شعر نشانی سهراب سپهری به دلیل بهره مندی از صمیمیت، مضمون زیبا، تخیل و درون مایه های قوی برای تکامل روح بشری، اهمیت ویژه ای دارند که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت.

لینک دسترسی : https://civilica.com/doc/1041869