کتاب تلفظ در شعر کهن فارسی:
کتاب تلفظ در شعر کهن فارسی، کامل‌ترین و کلان‌ترین پژوهشی است که درباره مباحث آوایی شعر کهن فارسی انجام شده است و از معدود تالیفات مبتنی بر استقرای تام به شمار می‌رود
نویسنده برپایه وزن و قافیه و صناعات بدیعی تفاوت‌ها و اشتراکات آوایی آثار منظوم فارسی را از نخستین دوره تا اوایل سده هفتم نشان داده است و در زبان هر شاعر تلفظ های اصیل را مشخص کرده و باتوجه به قواعد و معیارهای آوایی، واژه‌ها و بیت‌ها و قطعات تحریف‌شده را نمایان ساخته است.
وحید عیدگاه طرقبه ای از نوشتن این کتاب، دو هدف اصلی را دنبال کرده که یکی جنبه نظری و دیگری جنبه عملی دارد:
هدف نخست نشان دادن این است که شعر فارسی را می‌توان، جدا از دیگر کاربردهایش، همچون ابزاری برای تشخیص چگونگی تلفّظ برخی واژه‌ها به کار برد و برای رسیدن به این‌هدف، سروده‌های شاعران پارسی‌گوی از آغاز تا حمله مغول (که معمولاً سرآغاز یا پایان محدوده پژوهش‌های تاریخی و ادبی قرار می‌گیرد) بررسی شده‌اند. نویسنده در این‌راه و برای تشخیص تلفّظ واژه‌ها از نظم بهره برده است. به سخن دیگر در این کتاب وزن و قافیه و بدیع وسیله‌ای برای دریافت چگونگی تلفّظ پاره‌ای از واژه‌ها است، واژه‌هایی که نظم می‌توانست بخشی از تلفّظشان را بازنمایی کند.
هدف دوم مولف کتاب پیش‌رو این بوده که آگاهی‌های به‌دست‌آمده از چگونگی تلفّظ کلمه‌ها، تا آنجا که ممکن است، در متن‌شناسی به کار گرفته شود که ابعاد گوناگونی چون تصحیح متن، شرح‌نویسی، درست‌خوانی، لغت‌شناسی و همانند آن دارد.
