زنان مودب
کتاب زنان مودب به بررسی تاریخ شعر و ادب زنان ایران زمین از آغاز تا 1320 شمسی می پردازد.نویسنده کتاب خانم بنفشه حجازی در این کتاب می گوید: سخن از شعر زنانه ممکن نیست مگر این که از تاریخ مردانه و اوضاع سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران عبور کرده و برب تاریخ زن و سرگذشت زنان شاعر سرزمین خود مکث کنیم. تغییرات فرهنگی را مورد مدافعه قرار دهیم و دریابیم که شاعری زنان با عبور از چه تالاب ها و صحراها و کوره راه هایی به این جا رسیده است و این موضوعی متفاوت است با بررسی تاریخ ادبیات و شعر مردان که پس از بیان وقایع تاریخ عمومی به زیبایی شناسی و قدرت و صنعت شعری آنان می پردازد.
رسوخ تدریجی و سپس شتاب یابنده ی افکار حق طلبانه و آزادی خواهانه و مطالبات اجتماعی و فرهنگی زنان را از مشروطه به بعد شاهد هستیم که از نصیحت به مردان و زنان شروع شده و به اعتراض و افشاگری آنان از وضعیت خانوادگی خود و تاختن به طرز سلوک شوهران می رسد. اگرچه این شاعران در اشعارشان از پیشروان اعتراض به وضعیت اسفبار زن ایرانی هستند ولی انگشت اتهامی را به مناسبات جامعه ی مرسالار نشانه نمی روند و نهایت آمال و آرزویشان مرد شدن است ...
زنان مودب ایران، تاریخ شعر و ادب زنان ایران را از آغاز تا سال ١٣٢٠ روایت می‌کند. منظور از آغاز نیز دوران ادبیات شفاهی و لالایی‌ها، مویه‌ها و قصه‌گویی‌هاست. این کتاب حاصل ٣٠ سال فعالیت است. چون به شعر و ادبیات زنان علاقه داشتم، در کنار کارهای دیگر به تالیف این کتاب هم پرداختم و آن را طی ٣٠ سال آماده کردم. «زنان مودب ایران» در ٩ بخش نوشته شده است که عبارتند از: «ادبیات شفاهی و زنان»، «بعد از اسلام تا حمله مغول (قرن اول تا قرن هفتم هجری قمری)»، «از حمله مغول تا صفویه (قرن هفتم تا قرن دهم هجری قمری)»، «عصر صفویه (قرن دهم تا میانه قرن دوازدهم)»، «دوره افشاریه و زندیه (از میانه قرن دوازدهم تا اول قرن سیزدهم هجری قمری)»، «عصر قاجار تا مشروطه (از قرن سیزدهم تا ربع اول قرن چهاردهم)»، «از مشروطه تا پهلوی دوم (یعنی تا سال ١٣٢٠)»،«زنان شهره به شاعری» و «زنان پارسی‌گوی ایران‌زمین.»
این کتاب در سال 1396 به چاپ رسیده است و در کتابخانه تخصصی ادبیات کتابخانه مرکزی آستان قدس موجود می باشد.
