محمد بن زکریای رازی: فیلسوف دگراندیش یا طبیب فیلسوف نما

نویسندگان :

ثریا سلیمانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد فلسفه اسلامی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
عباسعلی منصوری - استادیار گروه فلسفه اسلامی، دانشگاه رازی، کرمانشاه. ایران.
چکیده مقاله:
محمد بن زکریای رازی یک از چالش برانگیز­ترین شخصیت ها در تاریخ علم در جهان اسلام است. صرف نظر از چالش در مورد آراء فلسفی، طبی یا دینی او، یکی از چالش­ ها­ی دامنه دار نسبت زکریا با اندیشه فلسفی و جایگاه و مقام او در فلسفه است. از یک سو برخی مهم ترین بعد شخصیت علمی رازی را بعد طبی او می ­دانند و تاملات رازی در فلسفه و الهیات را نوعی فضولی و خروج از حد شخصیت علمی ­اش قلمداد می ­کنند و از سویی دیگر برخی ضمن اذعان به مقام بزرگ رازی در طب، مهم ترین وجه شخصیت علمی رازی را دیدگاه ­های فلسفی- الهیاتی او می ­دانند؛ به گونه ­ای که او را در آزاداندیشی و عقل گرایی با دانشمندان عصر روشنگری مقایسه می ­کنند و حتی او را یگانه فیلسوف در جهان اسلام می ­دانند. مطالعه آثار به جای مانده از رازی نشان می­ دهد که تفاوت رازی با سایر فلاسفه نه در فاصله داشتن او از اندیشه فلسفی بلکه در روش و آراء خلاف مشهور وی در مباحث فلسفی و الهیاتی است. شواهد و ادله کافی برای فیلسوف نامیدن محمد بن زکریای رازی وجود دارد که در متن مقاله سعی شده است این شواهد با تفصیل بررسی شوند. از جمله: کثرت و تنوع تالیفات رازی در فلسفه و الهیات، نگاه انتقادی رازی به فلاسفه پیش از خود، گذر از مرحله شرح آراء دیگران و رسیدن به مقام نظریه پردازی، تصریح و تاکید مکرر رازی بر اهمیت و ضرورت فلسفه ، پیگیری صادقانه و مجدانه پرسش ­های بنیادی، آزاداندیشی و خروج از سیطره مشهورات  است.

لینک دسترسی به این مقاله  : https://civilica.com/doc/1275226