کتاب بوطیقای ادبیات کودک نوشته : زوهار شاویت را خانم دکتر فرشته جعفری ترجمه کرده اند.
ادبیات کودکان، تنها شاخه ادبیات است که همواره هدف آشکار آن، آموزش دادن بوده و در حال حاضر نیز همچنان کارکرد عرضه درس های اخلاقی به خوانندگان خود را حفظ کرده است. در طول تاریخ گسترده ی ادبیات، ادیبان و منتقدان ادبی، عناصر ساختاری آثار ادبی، ارتباط آن ها با یکدیگر و چگونگی تأثیرشان بر مخاطب را تحت عنوان بوطیقا به میزانی چشمگیر بررسی کرده اند؛ اما ادبیات کودکان از این گونه پژوهش ها مستثنا بوده است؛ چنان که گویی برایش کارکردی جز آموزش در نظر نگرفته و آن را دارای تأثیر هنری و فرهنگی ندانسته اند.
زوهاور شاویت استاد رشته مطالعات فرهنگی در دانشگاه تل آیو است که کرسی مطالعات فرهنگی کودکان را در این دانشگاه بنیان نهاد. او آثار مختلفی را در زمینه مطالعات فرهنگی و به ویژه در حوزه فرهنگ عبری و مطالعات ادبیات کودکان پدید آورده است که از جمله آن ها مقاله هایی درباره سیر تکاملی ادبیات کودکان در زبان عبری و نقش آن در تجدید حیات ملی این زبان را می توان نام برد.
شاویت در کتاب بوطیقای ادبیات کودک، رشته تازه توسعه یافته ادبیات کودکان را با آخرین دستاوردهای بوطیقایی و نشانه شناختی ارتباط داده و معتقد است ادبیات کودکان، بخشی از نظام ادبی و به دیگر سخن، قسمتی از نظامی طبقه بنده شده محسوب می شود که در آن، مقیدات ادبی – اجتماعی، وضعیت هر یک از بخش ها را تعیین می کند. بدین ترتیب این حوزه، بخشی جدایی ناپذیر از زندگی فرهنگی جامعه است و تنها از این منظر باید تجزیه و تحلیل شود. او رخ دادن تحول مفهومی در درک ادبیات کودکان را مستلزم حذف کامل مسائل هنجاری یا ایدئولوژیک دانسته است.
در این پژوهش، نویسنده به متنی ویژه یا تاریخ ادبیات کودکان قوم و ملتی خاص توجه نداشته، بلکه موضوع مورد نظر او ویژگی ها و الگوهای ساختاری مشترک در ادبیات کودکان جهان است.
