آیینه‌های رضوان: گزیده بهترین غزل‌های معاصر رضوی (از سال 1358 - 1398) با دیباچه‌ای درباره (بازتاب حدیث سلسله الذهب در شعر امروز) به کوشش مصطفی جلیلیان مصلحی
کتاب آیینه‌های رضوان روایت و ترجمان شعر رضوی شاعرانی است که خواستگاه وجودیشان عشق است و ارادت و دردمندی و درک مندی به ساحت نورانی رضوی. سروده های وزین و گزین این دفتر آیینه های سلوک رضوی و مدرسه ی تعالیم حکیم خراسان و ایران و جهان است. امامی که حکیمانه با ورود به نیشابور سر از مشرق کجاوه برمی آورد و با بیانی همه نور سلسله الذهب می گسترد و زنجیره ای که از خدا آغاز و به جبرییل و پیامبر اکرم و علی تا پدرش حضرت باب الحوایج موسی الکاظم می رسد.
مصطفی جلیلیان مصلحی در حاشیه مراسم رونمایی از دو کتاب « چشمه گوهر» و « آیینه های رضوان» در خصوص کتاب «آیینه های رضوان» گفت: این کتاب، حاصل تتبع شعری و ادبی در چهار دهه شعر معاصر رضوی از سال 1358 تا سال 1398 بوده است و بیشتر تدقیق ما بر دو دهه آخر بوده است.
گردآورنده کتاب «آیینه های رضوان» افزود: با توجه به اینکه اساتید دیگری در دو دهه اول نسبت به جمع آوری این آثار اقدام کرده بودند ما اهتمام بیشتری در جمع آوری آثار در دو دهه بعد داشتیم که من به همراه 6 استاد دیگر این آثار جمع آوری کردیم. این مجموعه گزیده ای از بهترین شعرهای معاصر رضوی از حیث نزدیک بودن به شعر، زبان روزگار و همچین بوطیقای ادبی است.
وی اظهار کرد: این کتاب هم می تواند بهترین شعرها را بر اساس متد ادبیات معاصر واکاهی کند و هم از حیث اینکه توسط مخاطب عام و خاص مورد استفاده قرار گیرد، بهره وری خواهد داشت و برای افرادی که به صورت خاص ادبیات معاصر را پیگیری می کنند بسیار مناسب است. به اعتقاد بسیاری این کتاب می تواند آیینه ای برای شعر آیینی معاصر ما باشد یعنی به عنوان بهترین کتاب در حوزه رضوی در کشور ما بازتاب داشته باشد و به عنوان کتاب دانشگاهی مورد مداقه قرار گیرد.
مصلحی با بیان اینکه این کتاب پیامد کتاب پیشیتی به نام «در آستان شوق» است که در بنیاد پژوهش های اسلامی استان قدس رضوی منتشر شد؛ گفت: کتاب آیینه های رضوان نیز به همت بنیاد بین المللی امام رضا (ع) منتشر شده است.
وی در خصوص نقش معرفت رضوی در ادبیات فرهنگی کشور ما گفت: معرفت به معنای شناخت است و برای رسیدن به شناخت باید فرهنگسازی صورت گیرد و فرهنگسازی در ادبیات معاصر به اعتقاد اساتید بزرگ ما باید بر اساس اخلاص صورت گیرد. اگر فرهنگ معاصر را بر اساس اخلاص پایه گذاری کنیم مشکلات ما حل می شود یعنی به جوان نوجو این بارآوری در بازه ادبیات بدهیم که بر اساس اخلاص در این حریم قدم بردارد و نه در این حریم چیزی بخواهد و نه در این حریم چیزی بگیرد.
