معرفی کتاب : شیشه‌ های ترک‌‌ خورده
خاطرات علی‌ اصغر شیشه‌ چی

نویسنده سرکار خانم:  مریم عرفانیان

کتاب «شیشه‌های ترک خورده» خاطرات علی اصغر شیشه چی است. یکی از هزاران ایثارگری که به جبهه رفت و با حوادثی تأمل برانگیز رو به رو شد. نوشتن کتاب، از آذرماه 1394 با گرفتن بیش از 100 ساعت‌ مصاحبه از راوی و 9 نفر از اعضای خانوادة ایشان شروع شد و تدوین و تحقیق آن بیش از شش سال طول کشید . خاطرات از دوران کودکی و دیدن فساد حاکم بر رژیم طاغوت آغاز می‌گردد و تا شکل گیری تظاهرات و انقلاب اسلامی و پس از آن در جنگ ادامه می‌یابد. راوی شهادت همسر خواهرش ناصر را می‌بیند و با شهادت برادرش جواد تلنگری به وی وارد می‌شود که به جبهه‌ها می‌رود، برادر دیگرش هاشم نیز در همان ایام به شهادت می‌رسد. او در مقطعی فرماندة ترابری کل در باختران می‌شود، و در مقطعی دیگر فرماندة آمبولانس‌ها در اهواز، حتی دچار موج گرفتگی می‌گردد؛ اما دست از رفتن به جبهه بر نمی‌دارد. راوی ماجرای شیمیایی شدن و آوارگی مردم حلبچه را از نزدیک می‌بیند و به کمک کردهای جنگ زده می‌شتابد. کتاب شامل سی فصل است که فصل آخر حاوی تصاویری مستند می‌باشد.

مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله‌العالی)، فرموده‌اند: «امروز کار عده‌ای که به میدان جنگ رفتند و در این هشت سال، آن حماسه را آفریدند ـ چه شهدایشان، چه ایثارگران‌شان، چه رزمندگان‌شان ـ دیگر تمام شد. آن‌ها کار خودشان را کردند. پس از پایان کار آن‌ها، کار یک خیل عظیم دیگری آغاز می‌شود؛ علاوه بر گزارش‌هایی که در دوران جنگ دادند. همین دورۀ جنگ، چقدر برای ما هنرمند درست کرد؛ چقدر شخصیت‌های برجسته درست شدند! غیر از آن، بعد از پایان جنگ، نوبت این خیل عظیمی است که این دیگر مسئله‌اش هشت سال نیست؛ هشتاد سال هم اگر طول بکشد، جا دارد.» هشت سال دفاع مقدس، هشت سال ایثار، فداکاری و دفاعی با تمام توان در برابر کفر بود؛ هشت سال انتظار و خون ‌دل خانواده‌هایی که جگرگوشه‌شان را رهسپار میادین نبرد کردند؛ هشت سال مقاومت برای دیدنِ ایرانی امن و آزاد. بر این باورم به‌اندازۀ تمام آدم‌هایی که با جنگ دست‌به‌گریبان بودند می‌توان کتاب نوشت؛ چراکه در ذهن هرکدام، خاطراتی خاص و متفاوت ثبت‌ شده است. ظالمانه است اگر قلمی باشد و از آن رشادت‌ها و ایثارگری‌ها ننویسد. پس باید نوشت تا خنکایی شود بر جگرِ سوخته‌دلانی که عطش دیدن، شنیدن و خواندن از آن عشاق‌الله را دارند. تاریخ‌نگاران همیشه تاریخ را نوشته‌اند؛ اما نوشتن از حماسه و گفتن از ایثارگری‌ها کار هرکسی نیست. چه کسی می‌تواند از ایثارگری‌ها بگوید، جز کسانی که خود در میدان بوده‌ و جنگ را دیده باشند؛ چه کسی می‌تواند از حماسه‌ها و رمز شهادت بگوید، جز کسانی که خود در پی آن بوده و باشند.