كتاب « زيبايي شناسي شعر امام خميني (ره) » نوشته حميد رضا خان محمدي در شش فصل با گفتارهاي متعدد و مقدمه و خلاصه و نتيجه گيري به ضميمه منابع و مأخذدر 318 صفحه با شمارگان 1000 نسخه در اختيار علاقمندان قرار گرفته است. در این کتاب، به بررسی سروده‌‌ها‌ی امام در سه سطح بدیع لفظی، معنو‌ی و بیان پرد‌اخته است. روش کار بدین صورت بوده است که نخست تعریفی جامع از هر آر‌ایه با توجه به کتب معتبر معانی و بیان ار‌ائه شده، سپس شو‌ا‌هد‌ی از بهترین نمونه‌‌ها‌ی شعر‌ی استخر‌اج و به تجزیه و تحلیل زیبایی‌شناسانه‌‌‌ی آن‌ها اقد‌ام شده است.
آثار امام بدون توجه به جایگاه ایشان یعنی قبل از انقلاب، در جایگاه طلبه و مدرس و بعد از انقلاب هم در جایگاه رهبر انقلاب، دارای ارزش می باشد. اما از نظر فنی کاملا بی نقص بوده و قدرت کلام ایشان در اسلوب کار های ادبی اجتماعی و سیاسی به قدری بالا بود که بعدها در حین جمع آوری دیوان ایشان بعضأ تشخیص آثار ایشان بین آثار صاحبان سبکی همچون ملک الشعراء بهار و یا وحید دستگردی برای مولفان کار دشواری بود. اکثر شاعران بر این باورند که به دلیل روح لطیف شاعر، یک شخصیت سیاسی توانایی شعرسرایی ندارد. اما دیدگاه شاعران درباره امام به گونه ای دیگر است؛ نظراتی متفاوت اما به هم نزدیک.
فصول کتاب:
فصل اول : نگاهي به زندگي و آثار امام (ره)
فصل دوم : مقدمه اي بر تصوف و عرفان و سابقه شعر عرفاني از آغاز تا امروز
فصل سوم : بحثي پيرامون شعر و جنبه شاعري امام (ره)
فصل چهارم: سبك شعري امام (ره)
فصل پنجم : علم بديع
فصل ششم : بيان
برشی از کتاب:
سبک شعر امام عراقی است. یعنی همان سبکی که سعدی و حافظ آن را به اوج غنای ادبی ( عاشقانه، عارفانه) خود رسانیده اند. این سبک با عرفان یک موانست و همخوانی عجیبی دارد . آنان که بارقه ای از عرفان را در جان خود حس کرده اند به این سبک سخن گفته اند. امام هم در سطحی از سطوح به این سبک سخن گفته است . اگر امام داعیه شاعری داشت دست کم به سبکی غیر از عراقی روی می آورد ...
