«کتاب چمدانت چه قدر جا دارد» نگاه روشن شاعر به زندگی، عشق به خداوند و عالم هستی، عشق به وطن، خانواده و دغدغه ی شاعر درباره ی کلام و واژه و ادبیات را به خوبی نمایان می سازد.
«چمدانت چه قدر جا دارد» با عاشقانه هایی برای خالق هستی آغاز می شود، تحمیدیه، شیوه ای که همیشه مورد توجه ی ادیبان و شاعران پارسی سرا بوده است و متاسفانه در کتاب های جدید کم رنگ شده است و شاعر با تاسی به این شیوه ی ارزشمند گذشتگان چند کتاب اخیرش را این گونه آغاز کرده است.
عاشقانه های همسرانه، شعرهایی تقدیم به مادر، اشعاری اجتماعی و اشعاری در سپاس از زندگی و جهان هستی با رویکرد نگاه مثبت به دنیا در هنر و ادبیات در ادامه کتاب نظر مخاطب را به خود جلب می کند.
شاعر در ادامه ی رویکرد ارزش مدار خود نسبت به واژه، قلم و کلمه در این کتاب به طور خاص به رسالت شاعر که در مرحله ی نخست داشتن نگاه شاعرانه و عاشقانه به جهان هستی است می پردازد و در دو شعر از این کتاب نام و یاد دو شاعر ارزش مدار درگذشته ی معاصر را گرامی می دارد، شعری که تقدیم به دکتر طاهره صفارزاده شاعر و مترجم قرآن کریم شده است و شعر دیگری تقدیم به استاد خلیل عمرانی متخلص به پژمان دیری که در زمان حیات پربار خود علاوه بر اشعار ماندگار نسلی از شاعران متعهد و توانمند معاصر را به ادبیات معاصر تقدیم کرد.
در این کتاب علاوه بر شعرهای همسرانه و عاشقانه شعرهایی تقدیم به دختران و زنان ایرانی آمده است شعرهایی که ارزش بانوان ایرانی را می ستاید و خطاب به دختران ایرانی می گوید: « به خودت افتخار کن دختر».
