سریال «سووشون» ساخته نرگس آبیار باعث شد موضوعی مطرح تلفظ صحیح نام این اثر سیمین دانشور، «سَووُشون» است یا «سووَشون» بر سر زبان‌ها بیفتد.
به این بهانه سراغ یک استاد زبان و ادبیات فارسی رفتیم تا درباره تلفظ صحیح این واژه نظر او را بپرسیم.
خیرالله محمودی، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز در گفتگو با مهر گفت: آنچه امروزه اینجا هم مرسوم و متداول است سووَشون است. این تلفظ درستی است و نیازی به توجیه ادبی هم ندارد.
سیمین دانشور در کتاب یادنامه جلال آل‌احمد درباره این ماجرا و اسم کتاب نوشته است: «سووشون در سال ۱۳۴۸ از چاپ درآمد این نام با فتح، سین شکسته شده یا تلفظ محلی سیاوشان است و معنای آن زاری کردن بر سوگ سیاوش است. چون شیرازی‌ها سیاوش را به فتح واو تلفظ می‌کنند بنابراین تعزیه سیاوش را هم سووشون به فتح سین می‌گویند اما سووشون به ضم واو اول و فتح و او دوم هم غلط نیست؛ چرا که در تهران سیاووش می‌گویند به ضم هر دو واو اما چون صحنه اصلی زمان در شیراز است و تعزیه را هم تا مدت‌ها در ممسنی و بیشتر اطراق گاه‌های عشایر می‌دادند و سووشون را به فتح سین تلفظ می‌کردند غرض خود من هم همین تلفظ است.»
همچنین در ترجمه انگلیسی این کتاب هم لفظ «سَووشون» نوشته است
