فرهنگ توصیفی دستور تاریخی/ احسان چنگیزی.- تهران: علمی، ‎۱۳۹۵.
در این فرهنگ با جستجو در دستور زبان‌های دورۀ باستان، ایرانی میانۀ غربی، فارسی دری و نیز منابع دستور تاریخی زبان فارسی، مدخل‌ها انتخاب و در ذیل هر مدخل نخست تعریفی از آن ارائه شده و سپس نمونه‌هایی از دوره‌های سه‌گانۀ زبان فارسی نقل گردیده است. منظور از فارسی دری، فارسی رایج در ایران پس از آغاز دورۀ اسلامی است که در نظم و نثر آن دوره کاربرد داشته است. از ذکر اصطلاحاتی که در زبان فارسی مصداق ندارد یا تاکنون بدان‌ها پرداخته نشده، خودداری شده است. برخی اصطلاحات مربوط به حوزه‌های آواشناسی و واج‌شناسی، صرف، نحو، معنی‌شناسی و زبان‌شناسی تاریخی‌اند و در فرهنگ توصیفی هر حوزه به طور مفصل‌تر و دقیق‌تر تعریف شده‌اند. در پایان کتاب دو واژه‌‌نامۀ انگلیسی ـ فارسی و فارسی ـ انگلیسی تنظیم و معادل‌های هر اصطلاح نوشته شده است.
برای مدخل‌هایی که با دستور زبان‌های ایرانی باستان، ایرانی میانۀ غربی و فارسی دری مربوط‌اند، در بخش پیوست به منابع مختلف ارجاعاتی داده شده تا بتوان با استفاده از آنها به کتب دستور زبان هر دوره مراجعه و برای اطلاع و مطالعۀ بیشتر از مطلب آنها استفاده کرد.
بازسازی گفتمان پیامبر (ص) در صحیفه سجادیه: واکاوی کردار گفتمانی با استفاده از نظریه باختین و الگوی سه بعدی فرکلاف/ نام دانشجو محمد نصراوی.- استاد راهنما: احمد پاکتچی؛ استاد مشاور: کوروش صفوی.- کارشناسی ارشد (دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده زبان و ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی، رشته زبان‌شناسی همگانی) ؛ ‎۱۳۹۴.
این مطالعه با تمرکز بر ویژگی ژانر دعا و وجه اجتماعی آن سعی در گفتمان کاوی تاریخی متن کتاب صحیفه سجادیه داشته است. هدف از این مطالعه سامان دهی روشی برای مطالعه گفتمانی متون دینی به خصوص متون عرفانی و دعایی بوده است. سوالی که پیکره این مطالعه را سامان داده، گفتمان پیامبر در برابر متن گفتمانهای صحیفه سجادیه است. نگارنده با تلفیق مفهوم فضا- زمان و منطق گفت و گویی باختین و الگوی سه بعدی فرکلاف، الگویی متناسب سازی شده را برای فهم اجتماعی متن دعای صحیفه پیشنهاد کرده است. و با واکاوی کردار گفتمانی میان متن های پیش از صحیفه و متن صحیفه به سوال مطالعه پاسخ داده است.