افراد لذتهای خود را دستهبندی نمیکنند تا بخواهند بخشی از این لذت را به ادبیات و هنر اختصاص دهند.
یک استاد ادبیات گفت: شعرخوانی روان در بین عوام چیزی نزدیک صفر است.
مسعود آلگونه شاعر و مدرس ادبیات دانشگاه اصفهان در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: نسل جوان امروز دغدغه فرهنگی ندارد و اگر هم به فرهنگ توجه میکند این توجه به صورت کلان و گسترده نیست. افراد لذتهای خود را دستهبندی نمیکنند تا بخواهند بخشی از این لذت را به ادبیات و هنر اختصاص دهند.
او افزود: نسل جوان دغدغه فرهنگ ندارد و بیشتر از اینکه درگیر فرهنگ باشد درگیر مشکلات معیشتی است. آن کسانی هم که درگیر معیشت نیستند بیشتر از پرداختن به مشکلات فرهنگی به دنبال حفظ پرستیژ شغلی و کاری خود هستند و توجه افراد جامعه امروز التذاذهای فرهنگی، هنری و ادبی نیست.
آلگونه با بیان اینکه هنرمندان و خوانندگان الگوی موثری در گسترش ادب و فرهنگ هستند، گفت: هنرمندان باید ارزشهای فرهنگی را در خود افزایش دهند تا کسی که قرار است از آنها تأثیر بپذیرد بتواند متوجه ادبیات و فرهنگ و هنر شود. من در بین ۷۰ نفراز دانشجویانی که فارسی عمومی میخوانند تنها هفت نفر را میتوانم ببینم که تبحر شعرخوانی دارند.
این شاعر در خصوص فرهنگسازی گسترده در روشهای شعرخوانی در بین مردم تصریح کرد: این فرهنگسازی در درجه اول به صورت گسترده چندان سهلالوصول نیست و احتیاج به فکر دارد. به عنوان نمونه بسیار دیده میشود که مجری تلویزیون در خواندن شعر حافظ، بسیاری از واژهها را نادرست میخواند این در حالی است که برای گسترش درستخوانی آن هم در سطح رسانه باید ارزشگذاری وجود داشته باشد.
او ادامه داد: کودکی که از طریق تئاتر یا سرود مدرسه تازه وارد عرصه ادبیات میشود وقتی میبیند در حوزه هنر و ادبیات هیچ ارزشگذاریای صورت نگرفته با گذشت مدتی آن را رها میکند. حالا اگر در سطح ملی این مسئله را ببرید متوجه حجم گستردهتری از این مبحث در بین دانشجویان و تک تک افراد خواهید شد.
آلگونه درباره اقدامات انجمنهای ادبی در راستای روانخوانی شعر اظهار کرد: این اقدامات خوب است، اما کافی نیست و باید بسترسازی لازم برای جوان علاقهمند به ادبیات انجام گیرد. بیشک نبود دانش لغوی میتواند باعث مبهم خواندن شعر شود. جهان شعر بسیار گسترده و سرشار از ارزشهاست که یکی از این ارزشها، بخش موسیقایی شعر است.
او با بیان اینکه کسی که میتواند به راحتی رمان بخواند لزوماً نمیتواند راحت هم شعر بخواند، افزود: کسی که میخواهد روان شعر بخواند باید از جهان موسیقایی شعر بهره کافی داشته باشد و بر تمام تُنالیتهها و اوزان شعری مسلط باشد. هرچند موسیقی بخش کوچکی از جهان شعر است، اما نطق قوی هم بی تأثیر نیست چرا که همه آن تاکیداتی که بر روی کلمات گذاشته میشود و بالا و پایین خواندن آنها میتواند مفهوم و معنی یک کلمه را در فارسی تغییر دهد.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: بین کسانی که به صورت آکادمیک و کسانی که به صورت خودجوش و با ذوق ادبی ادبیات را دنبال میکنند فاصله زیادی وجود دارد و این حتی به مرز نقد هم کشیده میشود. با این حال کسی که وارد شعرخوانی میشود هرچه اطلاعاتش در این زمینه بالاتر برود مطمئناً روند بهتری در شعرخوانی خواهد داشت؛ در غیر این صورت ورود به جهان آکادمیک چشم پوشیدن بر جهان خلاق است.