ای بادهای خوش نفس عشاق را فریادرس/ ای پاکتر از جان و جا آخر کجا بودی کجا/ ای فتنه روم و حبش حیران شدم کاین بوی خوش/ پیراهن یوسف بود یا خود روان مصطفی/ ای جویبار راستی از جوی یار ماستی/ بر سینه ها سیناستی بر جان هایی جان فزا/ ای قیل و ای قال تو خوش و ای جمله اشکال تو خوش/ ماه تو خوش سال تو خوش ای سال و مه چاکر تو را/ مولانا
ای نوبهار عاشقان داری خبر از یار ما
ای از تو آبستن چمن و ای از تو خندان باغ ها
ای بادهای خوش نفس عشاق را فریادرس
ای پاکتر از جان و جا آخر کجا بودی کجا
ای فتنه روم و حبش حیران شدم کاین بوی خوش
پیراهن یوسف بود یا خود روان مصطفی
ای جویبار راستی از جوی یار ماستی
بر سینه ها سیناستی بر جان هایی جان فزا
ای قیل و ای قال تو خوش و ای جمله اشکال تو خوش
ماه تو خوش سال تو خوش ای سال و مه چاکر تو را
مولوی » دیوان شمس » غزلیات/ غزل/ شماره ١٢
