ای دل، اول قدم نیکدلان/ با بد و نیک جهان، ساختن است/ صفت پیشروان ره عقل/ آز را پشت سر انداختن است/ ای که با چرخ همی بازی نرد/ بردن اینجا، همه را باختن است/ عجب از گمشدگان نیست، عجب/ دیو را دیدن و نشناختن است/ تو زبون تن خاکی و چو باد/ توسن عمر تو، در تاختن است/ دل ویرانه عمارت کردن/ خوشتر از کاخ برافراختن است/ سروده: پروین اعتصامی