مقایسۀ پدیدۀ مکث در بیان شفاهی روایت در میان زنان و دختران
نویسندگان
الهام اخلاقی 1؛ شهلا شریفی2؛ علی ایزانلو3
1دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
2دانشیار گروه زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
3استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
در بیان روایت سخنگویان از یک واحد آگاهی به واحد آگاهی دیگر تفاوت‌های نشانداری از خود نشان می‌دهند. میزان تغییر در فضای روایت (فضا، زمان، افراد و فعالیت پس‌زمینه‌ای) منجر به تفاوت در میزان مکث می‌شود. آنچه در پردازش مکث در روایت و از دیدگاه شناختی قابل‌تأمل است، یکی فرایند پردازش ذهنی است و دیگری تغییر جهان واقعی و ورود سخنگو به جهان داستان. هدف از انجام این پژوهش مقایسۀ شناختی پدیدۀ مکث در دو گروه سنی مختلف و استخراج ویژگی‌های هر کدام است. این پژوهش با شرکت چهل زن 18 تا 22 سال و چهل دختر 9 ساله صورت گرفته است. از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا فیلم بدون کلام شش‌دقیقه‌ای را که دیده‌اند تعریف کنند. 80 روایت بیان‌شده ضبط و ثبت شد و سپس مورد تجزیه و تحلیل توصیفی و آماری قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش بین مدّت زمان هر روایت، مدّت زمان مکث‌ها، مکث‌های آغازی، میانی و مرزی در دو گروه مورد آزمایش تفاوت معناداری مشاهده نشد. اما تفاوت سرعت گفتار در دو گروه معنادار است و زنان سرعت گفتار بالاتری نسبت به کودکان دارند که نشان‌دهنده پردازش‌های ذهنی سریع‌تر در بزرگسالان است. همین‌طور مشخص شد در هر دو گروه مکث درون واحدهای آگاهی کمتر از مرزهای آگاهی اتّفاق می‌افتد؛ زیرا ذهن در هر واحد آگاهی متمرکزتر از زمانی است که به سمت واحد آگاهی بعدی می‌رود.
کلیدواژه ها
مکث؛ پردازش ذهنی؛ واحد آگاهی؛ روایت؛ زنان
اصل مقاله (273 K)
